Ψηφιακά έργα τέχνης μέσω αλγορίθμων που μιμούνται τις διαδικασίες φυσικής επιλογής δημιουργεί πρόγραμμα υπολογιστή. Όπως
αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, το εν λόγω λογισμικό
δημιούργησαν ο Γιασουχίρο Σουζούκι, του Πανεπιστημίου Ναγκόγια στην Ιαπωνία, και συνάδελφοί του, μελετώντας το πώς καλλιτεχνικές μέθοδοι «περνούν» από γενιά σε γενιά.
«Ζωγραφιές οι οποίες υπάρχουν μέχρι σήμερα δημιουργήθηκαν μέσω της κλιμάκωσης, περιστροφής και συνδυασμού μοτίβων που υπήρχαν ήδη» σημειώνει- κάτι που φαίνεται να παραπέμπει στη διαδικασία της βιολογικής εξέλιξης, κατά την οποία χαρακτηριστικά κληρονομούνται και μεταβάλλονται από γονιό σε παιδί.
Για να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα, ο χρήστης πρώτα επιλέγει το στυλ τέχνης που επιθυμεί. Στη συνέχεια διαλέγει μία εικόνα από κάποιες preloaded επιλογές, και την «περνάει» σε έναν αλγόριθμο, ο οποίος με τη σειρά του προβαίνει σε μεταβολές. Οι εικόνες που προκύπτουν μπορούν να διατηρηθούν ή να απορριφθούν ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη, και στη συνέχεια η διαδικασία επαναλαμβάνεται, μέχρι να σταματηθεί από τον χρήστη, ο οποίος και προσθέτει στο τέλος χρώμα στην εικόνα (καθώς το πρόγραμμα προς το παρόν λειτουργεί σε άσπρο και μαύρο).
Η
ομάδα των ερευνητών δοκίμασε το λογισμικό με διαφορετικά σετ
προτιμήσεων και αρχικών εικόνων, αφήνοντάς το να «τρέξει» για 4.800
«γενιές» κάθε φορά. Το αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη ποικιλία εικόνων, που
κάποιες φορές απείχαν πολύ από τις αρχικές.
Το επόμενο στάδιο για την ομάδα του Σουζούκι είναι η εισαγωγή χρώματος,
καθώς και η μελέτη όσον αφορά στο αν μπορούν να δημιουργηθούν με αυτόν
τον τρόπο ζωγραφιές που μοιάζουν με πίνακες διάσημων καλλιτεχνών. Για
παράδειγμα, η χρήση ενός πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου ως αρχικής εικόνας θα
μπορούσε να έχει αποτέλεσμα εικόνες που «πιάνουν» το στυλ του διάσημου
ζωγράφου της Αναγέννησης- πίνακες που, κατά τον Σουζούκι, θα μπορούσαν
να θεωρηθούν ως έργα του ίδιου του καλλιτέχνη, ακόμα και αν έχουν
δημιουργηθεί από αλγορίθμους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν καλλιτέχνες έχουν δοκιμάσει να «προικίσουν» ρομπότ με δυνατότητες καλλιτεχνικής δημιουργίας, ενώ κάποιοι, όπως ο Κερτ Ράλσκε, του School of the Museum of Fine Arts (Βοστώνη) χρησιμοποιούν αλγορίθμους βοηθητικά όταν δημιουργούν έργα μέσω υπολογιστή. Ωστόσο, κατά τον Ράλσκε, οι υπολογιστές δεν πρόκειται να καταφέρουν να αντικαταστήσουν τους καλλιτέχνες.
«Ζωγραφιές οι οποίες υπάρχουν μέχρι σήμερα δημιουργήθηκαν μέσω της κλιμάκωσης, περιστροφής και συνδυασμού μοτίβων που υπήρχαν ήδη» σημειώνει- κάτι που φαίνεται να παραπέμπει στη διαδικασία της βιολογικής εξέλιξης, κατά την οποία χαρακτηριστικά κληρονομούνται και μεταβάλλονται από γονιό σε παιδί.
Για να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα, ο χρήστης πρώτα επιλέγει το στυλ τέχνης που επιθυμεί. Στη συνέχεια διαλέγει μία εικόνα από κάποιες preloaded επιλογές, και την «περνάει» σε έναν αλγόριθμο, ο οποίος με τη σειρά του προβαίνει σε μεταβολές. Οι εικόνες που προκύπτουν μπορούν να διατηρηθούν ή να απορριφθούν ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη, και στη συνέχεια η διαδικασία επαναλαμβάνεται, μέχρι να σταματηθεί από τον χρήστη, ο οποίος και προσθέτει στο τέλος χρώμα στην εικόνα (καθώς το πρόγραμμα προς το παρόν λειτουργεί σε άσπρο και μαύρο).
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν καλλιτέχνες έχουν δοκιμάσει να «προικίσουν» ρομπότ με δυνατότητες καλλιτεχνικής δημιουργίας, ενώ κάποιοι, όπως ο Κερτ Ράλσκε, του School of the Museum of Fine Arts (Βοστώνη) χρησιμοποιούν αλγορίθμους βοηθητικά όταν δημιουργούν έργα μέσω υπολογιστή. Ωστόσο, κατά τον Ράλσκε, οι υπολογιστές δεν πρόκειται να καταφέρουν να αντικαταστήσουν τους καλλιτέχνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου