«Η επιστήμη των καθαρών μαθηματικών μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της πιο πρωτότυπης δημιουργίας του ανθρωπίνου πνεύματος.»
Alfred North Whitehead, 1861 – 1947, Βρετανός φιλόσοφος & μαθηματικός
Με τη λέξη «αλλαγή», μου έρχονται στο μυαλό μόνο καλές εικόνες! Εικόνες που έχουν να κάνουν με υγιείς παραστάσεις του κοινωνικού – ως επί το πλείστον – βίου, αλλά κι εκείνες που απαρτίζουν ένα Κράτος, μία Πολιτεία, η οποία δέχεται να αλλάξει πράγματα, τα οποία θεωρεί παρωχημένα και στάσιμα και να επιχειρήσει να κάνει ένα άλμα, ώστε να τα αλλάξει με μόνο μέλημα και σκοπό την ανάπτυξη κι ευημερία της κοινωνίας. Να επιτελέσει, αυτό που λέμε: το άλμα της αλλαγής! Στον βίο του ανθρώπου, μέσα από εκείνο τον κυκεώνα της τεχνολογικής αιχμής και καινοτομίας που διέπει το σύγχρονο πολιτισμό, υπάρχουν γραμμές εξέλιξης και πνευματικής ανάπτυξης που επιθυμούν
διακαώς να έρθουν σε επαφή με τις υγιείς ανάγκες και «θέλω» του, ώστε να εναρμονισθούν μαζί του, να του επιτρέψουν να πραγματοποιήσει εκείνο το μεγαλεπήβολο άλμα και να προοδεύσει. Να επικρατήσει με πρόσχημα την ομαλή και κοινωνική εξέλιξη μέσα από διάρθρωση κοινωφελών στοιχείων, με αμοιβαίο αίσθημα ευθύνης, ευγενούς άμιλλας και μεράκι για γνώση και μάθηση. Για εξέλιξη κι άρτια ανάδειξη όχι μόνο των χαρακτηριστικών της ατομικής του ύπαρξης, όσο κι εκείνων του ευρύτερου κοινωνικού ιστού, θα προχωρήσει στο μονοπάτι του αγνώστου και πρωτοφανούς σε μία προσπάθεια να κατανοήσει, μελετήσει κι επεξεργασθεί μέσα από μία πολυπληθή συγκυρία γεγονότων που ορίζουν οι οντότητες του Χρόνου και της Ιστορίας, ξεχωρίζοντας και συγκεντρώνοντας τα θετικά χαρακτηριστικά των συστατικών εκείνων στοιχείων ενός αμαλγάματος ευήμερου και προσοδοφόρου.
Είναι δύσκολο; Ναι! Η απάντησή μου είναι μονολεκτική. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιχειρήσεις εκείνο το καινοτόμο άλμα, αλλά όχι κι ακατόρθωτο. Δύσκολο, επειδή προτίθεσαι να αφιερώσεις πολλές ώρες και ημέρες, ώστε να πετύχεις τελικά εκείνο που επιθυμείς για το καλό το δικό σου και σε ευρύτερο πλαίσιο, της κοινωνίας και του Κράτους – Πολιτείας. Κι όχι μόνο να κατορθώσεις να το πραγματοποιήσεις, αλλά και να καταφέρεις να το συντηρείς και να το αναπτύξεις παραπέρα. Δηλαδή να συνεχίζει να σου παρέχει προοπτικές για ένα σίγουρο και προσιτό μέλλον, χωρίς εμπόδια και πνευματικά οδοφράγματα και να δημιουργήσει ένα προβάδισμα κοινωνικής και πνευματικής αγαλλίασης που θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος μίας μεταβατικής κατάστασης προς το βιώσιμο και ρηξικέλευθο. Παράλληλα, θα δημιουργήσουν ισχυρά θεμέλια, κατάλληλα για την οικοδόμηση δεσμών συνοχής προς επίτευξη ενός προστατευτικού περιβλήματος που θα εγκιβωτίζει ισχυρές κι αλεξίσφαιρες αξίες και ιδανικά, ώστε να βοηθήσουν την πορεία του ανθρώπου προς το «καλό» και θεμιτό, κατακτώντας την ορθή γνώση, εμπειρία και μετέπειτα σοφία. Όμως, ο ίδιος οφείλει να επιδοθεί πρώτος σε εκείνο το μεγαλειώδες και δυσκολοπάτητο κατόρθωμα, κάνοντας την αρχή με το να διατελέσει ένα μεγάλο μέρος πρωτοπόρων βημάτων και εφαρμοσμένων πρακτικών, ώστε να καταφέρει να ερμηνεύσει προκλήσεις και προβλήματα του καθημερινού του βίου και να κατορθώσει να κατακτήσει την κρίσιμη καμπή της αυτοπραγμάτωσής του.
Ένα τέτοιο καινοτόμο βήμα στέκονται ικανές στο να το επιτελέσουν – αιώνες τώρα – οι θετικές επιστήμες και συγκεκριμένα η επιστήμη των μαθηματικών! Κι εκείνο, διότι, συνιστούν τη βαθύτερη μελέτη αριθμών που αφορούν την ποσότητα, τη δομή διαφόρων γεωμετρικών σχηματισμών, το μέγεθος του χώρου και τη μεταβολή εκείνου, καθώς επίσης, όλων των αντικειμένων που είναι μετρήσιμα και αφορούν είτε τους νόμους και κανόνες που διέπουν την πραγματικότητα ενός χώρου, είτε ενός φαντασιακού πεδίου και υπόθεσης (παράδειγμα: οι μιγαδικοί αριθμοί). Οι ειδικοί επιστήμονες μαθηματικοί, βάσει ειδικών μεθόδων που χρησιμοποιούν, μεταφραζόμενοι σε αριθμητικούς τύπους, αλγορίθμους και ειδικές εξισώσεις, στέκονται ικανοί στο να περιγράψουν και να ερμηνεύσουν περίπλοκες σχέσεις και προβλήματα που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο και τον κοινωνικό ιστό στον οποίο ανήκει, καθώς και να επιδοθούν σε σχετική επιστημονική έρευνα για την ύπαρξη αληθινών ισχυρισμών, μέσω αποδεικτικής διαδικασίας λογικών βημάτων και παραμέτρων που στηρίζονται σε θεμελιώδη θεωρήματα, αξιώματα, αξιωματικούς ορισμούς, κανόνες και λήμματα. Οι άνθρωποι των μαθηματικών ερευνούν εκείνες της – πολύπλοκης φύσεως – δομές, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν συγκεκριμένους γρίφους και μυστήρια που διέπουν εκείνες, σχηματίζοντας διάφορες υποθέσεις και συμπεράσματα, ώστε, μετέπειτα να εξακριβώσουν εάν ισχύουν (οι δομές εκείνες) στον πραγματικό κόσμο ή ανήκουν στη σφαίρα του πλασματικού – πάντοτε με γνώμονα αυστηρούς κανόνες συνεπαγωγής και της ορθής χρήσεως θεμελιωδών θεωρημάτων κι ορισμών.
Έτσι λοιπόν, πρέπει να καταστεί σαφές ότι, η μαθηματική έρευνα υπηρετεί διαχρονικά την επικρατούσα αλήθεια και διαφάνεια, με βαθιά κι αυστηρή προσαρμογή σε κατάλληλα υπολογίσιμα αξιώματα και κανόνες, με μόνο μέλημα την κατασκευή πάγιων μαθηματικών μοντέλων που θα ανταποκρίνονται στα – υπό μελέτη – πραγματικά φαινόμενα. Το αποτέλεσμα που θα προκύψει, θα δημιουργήσει τη δυνατότητα παροχής άρτιων πληροφοριών και προβλέψεων για τους δομικούς κώδικες που εντάσσονται στο ευρύτερο περιβάλλον του ανθρωπογενούς και φυσικού κόσμου. Για τον τελευταίο λόγο, ορισμένες φορές οι ερευνητικές και μελετητικές προσπάθειες που επιτελούνται από τους επιστήμονες μαθηματικούς και λοιπούς ειδικούς πάνω στη δυσεπίλυτη φύση ενός σοβαρού προβλήματος μπορεί να διανύσουν ένα σημαντικό χρονικό διάστημα (παράδειγμα: ο διάσημος γρίφος του J. Nash), ή ακόμα κι αιώνες συνεχούς έρευνας και δοκιμών έως ότου κατορθώσουν ένα επιθυμητό κι αποδεκτό αποτέλεσμα. Και το συγκεκριμένο υποδεικνύει τη σοβαρότητα και το ιδιαίτερο επιστημονικό κι επαγγελματικό ύψος των στόχων που θέτουν οι επιστήμονες εκείνοι. Την ακατάπαυστη – γεμάτη πάθος και μεράκι – προσπάθεια που επιτελούν στο να καταφέρουν την πολυπόθητη επίλυση ενός ζητήματος – προβλήματος, που απασχολεί μέρος / ή και ολόκληρη την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Η επιτεύξιμη λύση θα κατακτηθεί μόνο μέσα από τη χρήση της λογικής σκέψης, τη σωστή καταμέτρηση, τον προσεκτικό υπολογισμό, τη συστηματική μελέτη κι αποκωδικοποίηση των δομικών σχηματισμών, καθώς και κινήσεων μέσα στο χώρο που οριοθετεί η ανάγκη του ανθρώπου να καταλάβει τα μυστήρια που συνθέτουν τη γνώση, τη μάθηση, την παιδεία κι εμπειρία – μετέπειτα και σοφία.
Δε χρειάζεται να αναφέρουμε ότι, η επιστήμη των μαθηματικών βρίσκει ιδιαίτερο πεδίο αναφοράς κι εφαρμογής σε ένα μεγάλο χώρο λοιπών επιστημών, οι οποίες έχουν να κάμουν με την ερμηνεία του φυσικού κόσμου, διαμέσου της Φυσικής και της μηχανικής, της Χημείας, των γεωεπιστημών, των καλών τεχνών, των κοινωνικών επιστημών (οικονομία, κοινωνιολογία, ψυχολογία, κοινωνική ανθρωπολογία), όπως της ιατρικής και βιολογίας. Οι τελευταίοι επιστημονικοί χώροι θεωρούν απαραίτητη τη γνώση σημαντικών μαθηματικών διαδρομών, που θα τους ετοιμάσει το πεδίο να ερευνήσουν και μελετήσουν την κατανομή κι εξέλιξη διαφόρων τύπων νοσημάτων στον ανθρώπινο πληθυσμό μίας/ ή και πολλών κοινωνιών. Καθώς και σημαντικού αριθμού παραγόντων και συνιστωσών που τις διαμορφώνουν ή μπορούν να τις επηρεάσουν, και μετέπειτα μετασχηματίσουν. Εν συνεχεία, θα εξετάσουν τη δυναμική της ασθένειας, εμβαθύνοντας στη συμπεριφορά και τρόπο δράσης της πάνω στον πληθυσμιακό κοινωνικό ιστό, θα διερευνήσουν τα δυνατά κι αδύναμα σημεία, τις κατά τόπους κλιματολογικές συνθήκες και θα σκιαγραφήσουν το προφίλ για την σύνταξη ειδικής μεθοδολογίας αντιμετώπισης, μετριασμού ή κι ενδεχόμενης ίασης εκείνης. Διατελούν ένα καθήκον που επιμερίζεται σε επιστημονικές γνώσεις και διαδρομές συστηματικών προγραμματισμένων προσεγγίσεων, πιστοποιημένους τρόπους εφαρμογής στην πράξη και το χρέος που έχουν απέναντι στην ασφάλεια και προστασία των πολιτών και θεσμών ενός κράτους. Αυτό το χρέος το αναλαμβάνει ο κλάδος της ιατρικής επιστήμης που υπακούει στο όνομα της επιδημιολογίας!
Στο θλιβερό γεγονός μίας καταστρεπτικής επιδημίας / ή και πανδημίας, ο ενεργός επιδημιολόγος αναλαμβάνει το υπέρογκο φορτίο να την ερευνήσει και μελετήσει με τον πλέον διεξοδικό τρόπο και μέθοδο. Θα επιδοθεί στην εμπεριστατωμένη ανάλυση των κύριων αιτιών αυτών των αποσυνάγωγων συμβάντων, συντάσσοντας συγκροτημένες περιβαλλοντικές εκθέσεις, συστήνοντας αρμόζουσες αγωγές υγείας, καθώς και στην ανάπτυξη μίας σειράς ποικίλων στατιστικών, βιολογικών και μαθηματικών πακέτων θεωριών, οι οποίες αποβλέπουν σε μοντέλα υποστήριξης κατάλληλων μέτρων έγκαιρης διαγνώσεως και λήψεως αποφάσεων. Κρίνεται αναγκαίο και σημαντικό, να αναφερθεί και η έννοια της λέξης που την συνοδεύει. Διότι, η ετυμολογία της επικείμενης αυτής λέξης υποδηλώνει ότι βρίσκει εφαρμογή μόνο σε ανθρώπινους πληθυσμούς και τις αλληλεπιδράσεις που ασκούν εκείνοι. Κι ο άνθρωπος ως πολύπλοκο ον που είναι, τόσο στη βιολογία του, όσο και στο επίπεδο του σκιαγραφημένου πνεύματός του, υποστηρίζει την ανάγκη δημιουργίας μίας πλήρους σειράς εξειδικευμένων μέτρων ικανών να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις των περιστάσεων κι απαιτήσεων του σύγχρονου τρόπου ζωής. Επομένως, ο αρμόδιος επιδημιολόγος θα προσπαθήσει να αφοσιωθεί πάνω στα νοσηρά προβλήματα που ταλανίζουν την ψυχή και σώμα του (ανθρώπου) και θα ασκήσει το λειτούργημά του μέσα σε ένα εύρος περιβαλλόντων που απαρτίζονται τόσο από μία πάγια σειρά τύπων επιστημονικής μελέτης , όσο και αρμόδιων επιστημονικών μεθόδων και πρακτικών που άπτονται πάνω σε γνώσεις της πληροφορικής κι επικοινωνιών στον τομέα της Υγείας.
Ο αρμόδιος επιδημιολόγος θα σκύψει μεθοδικά κι εμπεριστατωμένα πάνω από τις αιτίες δυσάρεστων συμβάντων, ώστε να αποδεχθεί την πρόκληση που ορίζουν εκείνα και να έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις σοβαρές απαιτήσεις των. Για τον συγκεκριμένο λόγο, θα δραστηριοποιηθεί αυστηρά στην συγκριτική έρευνα και μελέτη, οι οποίες αποσκοπούν στην αναγνώριση, υπολογισμό και ποσοτικοποίηση των σχέσεων, την μεθοδική λήψη δειγμάτων στο πεδίο έρευνας και την μετέπειτα ειδική εργαστηριακή ανάλυση εκείνων. Τον αυστηρό έλεγχο των υποθέσεων των συμβάντων, ώστε να έχει την ικανότητα – μέσω της παρατηρητικής αναλυτικής μελέτης – να προσδιορίσει με σχετική ακρίβεια την κατηγορία έκθεσης για κάθε μία ατομική περίπτωση ξεχωριστά (κλινική δοκιμή) ή σε μία μαζικοποιημένη όπως κάλλιστα αποτελεί μία κοινότητα (δοκιμή κοινότητας). Στο τελικό σχεδιαστικό στάδιο, κατασκευάζουν ειδικά πρωτόκολλα ασφάλειας, πιστοποίησης κι αντιμετώπισης, ώστε να καθίστανται επαρκώς προετοιμασμένοι για ενδεχόμενο ξέσπασμα μελλοντικών κρουσμάτων σε οιοδήποτε γεωγραφικό χώρο. Ο ερευνητής επιδημιολόγος θα κατορθώσει να ταυτοποιήσει, με κατευθυντήριο οδηγό την επιστήμη των μαθηματικών και μετέπειτα χημείας και βιολογίας, την ακριβή φύση του νοσήματος – ασθένειας, θα ομαδοποιήσει τα δεδομένα και θα μεριμνήσει στην αναζήτηση ατραπών αποκλειστικής κι επιτυχούς αντιμετώπισης, ώστε να καταφέρει να μετριάσει τη διασπορά πάνω στον ανθρώπινο πληθυσμό, με μόνο μέλημα, να μπορέσει να ανταπεξέλθει με υψηλό ποσοστό επιτυχίας στην πολύπλοκη πραγματικότητα που ορίζει η υφιστάμενη σοβαρή κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο, η κατάκτηση κι αποκωδικοποίηση ενός ακόμη μυστηρίου, το οποίο στέκεται εμπόδιο ως προς την εύρεση της επιστημονικής αλήθειας, πρόκειται να προσδώσει κύρος κι αξιοπιστία στην επιτελούμενη έρευνα, όπως ασφάλεια και προστασία στο πολυτιμότερο αγαθό, εκείνο της ανθρώπινης ζωής.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι, για να κατορθώσει ο επιστήμονας επιδημιολόγος να συντάξει ένα άρτιο κι εμπεριστατωμένο επιτελικό πλάνο για ίαση και αποκλειστικό περιορισμό της επιδημίας του νοσήματος, οφείλει να οργανωθεί πίσω από τη γνώση και άρτια σκέψη του, τις επιστημονικές μεθόδους και την εμπειρία του. Κάτι, το οποίο, μόνο η επιστήμη των μαθηματικών – μέσω της μαθηματικής μοντελοποίησης και θεωρίας σε πρώτο πλάνο – στέκεται ικανή στο να το επιτεύξει με υψηλή ακρίβεια κι εφαρμογή, με σύνεση και μεστότητα, δίχως μεγάλες αποκλίσεις και παρερμηνείες. Διότι, με σχετική άνεση, συμπεραίνουμε και την συνδυαστική εφαρμογή που εκείνα προσδίδουν στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν τον περιβάλλον κόσμο στον οποίο ανήκουμε κι αλληλεπιδρούμε. Η εξήγηση και αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων που εντάσσονται στη σφαίρα του ανεξήγητου και σκοτεινού, απαιτούν την ύπαρξη κανόνων κι αξιωμάτων, αντιπροσωπευτικών, που διέπουν την λογική κι επιστημονική πρακτική, κάτι, που μόνο η μαθηματική επιστήμη κρίνεται αναγκαίο κι ωφέλιμο να παράσχει. Όταν μάλιστα, εκείνη διαθέτει την ικανότητα να αλληλεπιδρά με τις υπόλοιπες θετικές επιστήμες που υπακούουν στο όνομα της βιολογίας, χημείας, γεωλογίας και φυσικής, καθώς σε ορισμένες κοινωνικές (οικονομικών, κοινωνιολογίας), τότε δεν μας μένει παρά να αποδεχτούμε την ιδιαίτερη σημασία και συμβολή τους στην πρόοδο της ανθρώπινης κοινωνίας, τη γνωσιακή θωράκιση του πολιτισμού και του πνεύματος και στην κατασκευή ασπίδας προστασίας της ζωής. Δεν μπορούμε άλλωστε να αντιταθούμε στη ρήση του διάσημου Άγγλου Ιστορικού, Edward Gibbon που αναφέρει ότι: «τα μαθηματικά χαρακτηρίζονται από το ιδιαίτερο προνόμιο, ότι στη πορεία της ιστορίας πάντα προοδεύουν και ποτέ δεν οπισθοδρομούν».
Ωστόσο, στον αντίποδα όλων αυτών, ομάδες ατόμων και λοιπές συντεχνίες ορεγόμενες από το πάθος τους για ιδεοληψία και μισαλλοδοξία, εκπυρσοκροτούν την άδικη και αποσυνάγωγη κοινωνική κατακραυγή μέσω ύβρεων, καθώς και τη διαστρέβλωση επιστημονικών στοιχείων κι αποδείξεων που πηγάζουν από επικείμενη κατασκευή μαθηματικών και βιολογικών μοντέλων. Καιροφυλαχτούν στην οποιαδήποτε καίριου επιστημονικού βάθους εξαγγελία με το να προσάπτουν ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες στον ομιλών επιστήμονα επιδημιολόγο, με σκοπό την παραχάραξη αδιάσειστων αποδείξεων που προκύπτουν από την ορθότητα των επιχειρημάτων του. Θα επιδοθούν με βουλιμική διάθεση στην επιστημονική και κοινωνική αποδόμηση του προσώπου του. Θα συνεχίσουν να τον λοιδορούν κοινωνικά κι επαγγελματικά και να χλευάζουν τις περισπούδαστες επιστημονικές γνώσεις και καταξίωσή του, ενώ λατρεύουν συστηματικά να τυρβάζονται περί ιδεοληπτικών, ζοφερών θεωριών, που μόνο φρίκη, ανθρώπινη δυστυχία, πόνο και πολυάριθμα ανθρώπινα θύματα προξένησαν με την καταναγκαστική επιβολή τους. Ίσως διότι, δεν γνωρίζουν/ ή και αρνούνται να αντιληφθούν και συνειδητοποιήσουν ότι η βαθιά επιστημοσύνη που προσφέρει η μελέτη των μαθηματικών και λοιπών θετικών επιστημών συμβαδίζουν με τους κανόνες της λογικής, της άρτιας μεθοδολογίας και πρακτικής, της εμπεριστατωμένης μελέτης κι έρευνας, όπως και της συνεχούς εξέλιξης των πραγμάτων που φέρουν την υπογραφή του πραγματικού κι αληθινού. Όμως, τα μαθηματικά δεν είναι ένα σύνολο αποστεωμένων θεωριών κι εξισώσεων. Δεν επιδίδονται στην ανάπτυξη θεωριών, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στην ύπαρξη κολάκων και την παραμονή τους να περιορίζεται μόνο στο θεωρητικό υπόβαθρο. Αντίθετα, θα ξεπεράσουν το άυλο οδόφραγμα της σκέψεως και θεωρίας και θα επεκταθούν στις ατραπούς του αγνώστου, με γνώμονα την πιστή εφαρμογή των στον κόσμο του εφικτού. Και το συγκεκριμένο, θεωρείται εκείνο που προξενεί δέος και φόβο σε ομάδες ατόμων και συντεχνιών που φανατικά υποστηρίζουν την γραφικότητα της θεωρίας κι όχι της εμπεριστατωμένης έρευνας και πράξης.
Στην σύγχρονη πορεία που ο άνθρωπος καλείται να πραγματοποιήσει πάνω στην ατραπό της ζωής, οφείλει να έχει υπό την σκέπην του πολύτιμους συμμάχους, ικανούς να τον παρέχουν βοήθεια κι αλληλεγγύη στον κυκεώνα των προκλήσεων που εκείνος συναντάει. Ένας τέτοιος σύμμαχος λογίζονται τα μαθηματικά και ο παραστατικός κόσμος που εκείνα προσφέρουν για την προσπάθεια κατανόησης κι ερμηνειών πολύπλοκων γρίφων, μυστηρίων κι ενδεχόμενων απειλών ενάντια στην αρμονική συνύπαρξη κοινωνικό σύνολο. Η επιστήμη που διαθέτουν στο βαρύ οπλοστάσιό τους θα του επιτρέψει να ασκήσει το δικαίωμά του στην αποκλειστική γνώση, τη διεξοδική μελέτη κι ανάλυση αγνώστου τύπου παραγόντων, στο μέλημα αυτού για πρόοδο κι ευπραγία. Λογίζονται ως ο συνδετικός κρίκος που με αρμονικό και κομψοτεχνικό τρόπο κατορθώνουν το γεφύρωμα της επιστημονικής θεωρίας με την μεθοδική πράξη – πρακτική, την ένωση του ανέφικτου με το εφικτό, την εναρμόνιση του άυλου με το υλικό. Εκεί όπου το χάος το μετατρέπουν σε τάξη και πνευματική επίτευξη του δυνατού κι ευήμερου. Υποστηρίζουν την λογική αλληλουχία νοημάτων και σκέψεων, λαμβάνοντας υπόψη τον επιστημονικό προσχεδιασμό, συνοδευόμενο με τον απαραίτητο χρόνο για έλεγχο, επαλήθευση, τυχόν διορθώσεις κι ανασύνταξη μεθοδολογίας και πρακτικής. Γι’αυτό, κάλλιστα θα παρατηρήσουμε έναν ολοκληρωμένο κι ολιστικό τρόπο λογικής ξεδίπλωσης διαδικασίας σκέψεως, επιστημονικού βάθους, αλλά κι εξειδίκευσης του γνωστικού περιεχομένου – χαρακτηριστικά που ευθέως συναντούμε στη διάρθρωση του γραπτού λόγου ως ένα από το δύο αποκλειστικά μέσα επικοινωνίας (το άλλο μέσο είναι ο προφορικός λόγος) στη κοινωνία των ανθρώπων.
Αυτή είναι η δύναμη των μαθηματικών! Προσφέρουν μία ολοκληρωμένου τύπου επιστημονική θεώρηση, σε εναρμονισμένο προσεγγιστικό συνδυασμό με μεθόδους και πρακτικές. Ενισχύουν τη ζωντάνια του πνεύματος, ενώ απαλλάσσουν τον ατομισμό μέσω της πολυπραγμοσύνης, πράγμα, το οποίο παρουσιάζει τον σύγχρονο άνθρωπο ως πολυάσχολο και δραστήριο, συνιστώντας με αυτό τον τρόπο, ένα από τα κύρια συστατικά της κοινωνικότητας. Κι ο άνθρωπος στο σύγχρονο εκείνο πλέγμα της ιστορίας που διανύει οφείλει να τιθασεύσει την ατομικιστική του ύπαρξη με το να επιδοθεί σε χαρτογράφηση αγνώστων περιοχών του φυσικού κόσμου που τον περιβάλλει. Να προσπαθήσει να αφουγκρασθεί τις άυλες (αέρας, νόηση) και υλικές υπάρξεις, με γνώμονα την πάγια ιεράρχηση των επιθυμιών και τον εναρμονισμένο συντονισμό των αισθήσεών του σε αυτό το περιπετειώδες ταξίδι της ζωής. Να τον θεωρήσει, να κατασκευάσει ρηξικέλευθα μοντέλα, εξισώνοντας τύπους και συναρτήσεις κι εν συνεχεία, ερμηνεύοντάς τον με γνώμονα την εύρεση της βιώσιμης γνώσης κι αλήθειας. Η μαθηματική επιστήμη συμβαδίζει με τις προκλήσεις κι επιταγές της ζωής, αναγνωρίζοντας τα όρια, τις σταθερές και τα θεμελιώδη αξιώματα. Οχυρώνεται και θωρακίζεται στα πρωτογενή κύτταρα του ανθρώπου, επανδρωμένα από την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση και την επιθυμία να εξελίσσει ολοένα τις δεξιότητες και το επίπεδο σκέψεως και λογικής του. Επειδή, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο φημισμένος Γερμανός φυσικός Werner Heisenberg: «οι μαθηματικοί τύποι δεν είναι απεικόνιση της φύσης, αλλά μάλλον της γνώσης που έχουμε για τη φύση».
ΠΗΓΗ
Alfred North Whitehead, 1861 – 1947, Βρετανός φιλόσοφος & μαθηματικός
Με τη λέξη «αλλαγή», μου έρχονται στο μυαλό μόνο καλές εικόνες! Εικόνες που έχουν να κάνουν με υγιείς παραστάσεις του κοινωνικού – ως επί το πλείστον – βίου, αλλά κι εκείνες που απαρτίζουν ένα Κράτος, μία Πολιτεία, η οποία δέχεται να αλλάξει πράγματα, τα οποία θεωρεί παρωχημένα και στάσιμα και να επιχειρήσει να κάνει ένα άλμα, ώστε να τα αλλάξει με μόνο μέλημα και σκοπό την ανάπτυξη κι ευημερία της κοινωνίας. Να επιτελέσει, αυτό που λέμε: το άλμα της αλλαγής! Στον βίο του ανθρώπου, μέσα από εκείνο τον κυκεώνα της τεχνολογικής αιχμής και καινοτομίας που διέπει το σύγχρονο πολιτισμό, υπάρχουν γραμμές εξέλιξης και πνευματικής ανάπτυξης που επιθυμούν
διακαώς να έρθουν σε επαφή με τις υγιείς ανάγκες και «θέλω» του, ώστε να εναρμονισθούν μαζί του, να του επιτρέψουν να πραγματοποιήσει εκείνο το μεγαλεπήβολο άλμα και να προοδεύσει. Να επικρατήσει με πρόσχημα την ομαλή και κοινωνική εξέλιξη μέσα από διάρθρωση κοινωφελών στοιχείων, με αμοιβαίο αίσθημα ευθύνης, ευγενούς άμιλλας και μεράκι για γνώση και μάθηση. Για εξέλιξη κι άρτια ανάδειξη όχι μόνο των χαρακτηριστικών της ατομικής του ύπαρξης, όσο κι εκείνων του ευρύτερου κοινωνικού ιστού, θα προχωρήσει στο μονοπάτι του αγνώστου και πρωτοφανούς σε μία προσπάθεια να κατανοήσει, μελετήσει κι επεξεργασθεί μέσα από μία πολυπληθή συγκυρία γεγονότων που ορίζουν οι οντότητες του Χρόνου και της Ιστορίας, ξεχωρίζοντας και συγκεντρώνοντας τα θετικά χαρακτηριστικά των συστατικών εκείνων στοιχείων ενός αμαλγάματος ευήμερου και προσοδοφόρου.
Είναι δύσκολο; Ναι! Η απάντησή μου είναι μονολεκτική. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιχειρήσεις εκείνο το καινοτόμο άλμα, αλλά όχι κι ακατόρθωτο. Δύσκολο, επειδή προτίθεσαι να αφιερώσεις πολλές ώρες και ημέρες, ώστε να πετύχεις τελικά εκείνο που επιθυμείς για το καλό το δικό σου και σε ευρύτερο πλαίσιο, της κοινωνίας και του Κράτους – Πολιτείας. Κι όχι μόνο να κατορθώσεις να το πραγματοποιήσεις, αλλά και να καταφέρεις να το συντηρείς και να το αναπτύξεις παραπέρα. Δηλαδή να συνεχίζει να σου παρέχει προοπτικές για ένα σίγουρο και προσιτό μέλλον, χωρίς εμπόδια και πνευματικά οδοφράγματα και να δημιουργήσει ένα προβάδισμα κοινωνικής και πνευματικής αγαλλίασης που θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος μίας μεταβατικής κατάστασης προς το βιώσιμο και ρηξικέλευθο. Παράλληλα, θα δημιουργήσουν ισχυρά θεμέλια, κατάλληλα για την οικοδόμηση δεσμών συνοχής προς επίτευξη ενός προστατευτικού περιβλήματος που θα εγκιβωτίζει ισχυρές κι αλεξίσφαιρες αξίες και ιδανικά, ώστε να βοηθήσουν την πορεία του ανθρώπου προς το «καλό» και θεμιτό, κατακτώντας την ορθή γνώση, εμπειρία και μετέπειτα σοφία. Όμως, ο ίδιος οφείλει να επιδοθεί πρώτος σε εκείνο το μεγαλειώδες και δυσκολοπάτητο κατόρθωμα, κάνοντας την αρχή με το να διατελέσει ένα μεγάλο μέρος πρωτοπόρων βημάτων και εφαρμοσμένων πρακτικών, ώστε να καταφέρει να ερμηνεύσει προκλήσεις και προβλήματα του καθημερινού του βίου και να κατορθώσει να κατακτήσει την κρίσιμη καμπή της αυτοπραγμάτωσής του.
Ένα τέτοιο καινοτόμο βήμα στέκονται ικανές στο να το επιτελέσουν – αιώνες τώρα – οι θετικές επιστήμες και συγκεκριμένα η επιστήμη των μαθηματικών! Κι εκείνο, διότι, συνιστούν τη βαθύτερη μελέτη αριθμών που αφορούν την ποσότητα, τη δομή διαφόρων γεωμετρικών σχηματισμών, το μέγεθος του χώρου και τη μεταβολή εκείνου, καθώς επίσης, όλων των αντικειμένων που είναι μετρήσιμα και αφορούν είτε τους νόμους και κανόνες που διέπουν την πραγματικότητα ενός χώρου, είτε ενός φαντασιακού πεδίου και υπόθεσης (παράδειγμα: οι μιγαδικοί αριθμοί). Οι ειδικοί επιστήμονες μαθηματικοί, βάσει ειδικών μεθόδων που χρησιμοποιούν, μεταφραζόμενοι σε αριθμητικούς τύπους, αλγορίθμους και ειδικές εξισώσεις, στέκονται ικανοί στο να περιγράψουν και να ερμηνεύσουν περίπλοκες σχέσεις και προβλήματα που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο και τον κοινωνικό ιστό στον οποίο ανήκει, καθώς και να επιδοθούν σε σχετική επιστημονική έρευνα για την ύπαρξη αληθινών ισχυρισμών, μέσω αποδεικτικής διαδικασίας λογικών βημάτων και παραμέτρων που στηρίζονται σε θεμελιώδη θεωρήματα, αξιώματα, αξιωματικούς ορισμούς, κανόνες και λήμματα. Οι άνθρωποι των μαθηματικών ερευνούν εκείνες της – πολύπλοκης φύσεως – δομές, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν συγκεκριμένους γρίφους και μυστήρια που διέπουν εκείνες, σχηματίζοντας διάφορες υποθέσεις και συμπεράσματα, ώστε, μετέπειτα να εξακριβώσουν εάν ισχύουν (οι δομές εκείνες) στον πραγματικό κόσμο ή ανήκουν στη σφαίρα του πλασματικού – πάντοτε με γνώμονα αυστηρούς κανόνες συνεπαγωγής και της ορθής χρήσεως θεμελιωδών θεωρημάτων κι ορισμών.
Έτσι λοιπόν, πρέπει να καταστεί σαφές ότι, η μαθηματική έρευνα υπηρετεί διαχρονικά την επικρατούσα αλήθεια και διαφάνεια, με βαθιά κι αυστηρή προσαρμογή σε κατάλληλα υπολογίσιμα αξιώματα και κανόνες, με μόνο μέλημα την κατασκευή πάγιων μαθηματικών μοντέλων που θα ανταποκρίνονται στα – υπό μελέτη – πραγματικά φαινόμενα. Το αποτέλεσμα που θα προκύψει, θα δημιουργήσει τη δυνατότητα παροχής άρτιων πληροφοριών και προβλέψεων για τους δομικούς κώδικες που εντάσσονται στο ευρύτερο περιβάλλον του ανθρωπογενούς και φυσικού κόσμου. Για τον τελευταίο λόγο, ορισμένες φορές οι ερευνητικές και μελετητικές προσπάθειες που επιτελούνται από τους επιστήμονες μαθηματικούς και λοιπούς ειδικούς πάνω στη δυσεπίλυτη φύση ενός σοβαρού προβλήματος μπορεί να διανύσουν ένα σημαντικό χρονικό διάστημα (παράδειγμα: ο διάσημος γρίφος του J. Nash), ή ακόμα κι αιώνες συνεχούς έρευνας και δοκιμών έως ότου κατορθώσουν ένα επιθυμητό κι αποδεκτό αποτέλεσμα. Και το συγκεκριμένο υποδεικνύει τη σοβαρότητα και το ιδιαίτερο επιστημονικό κι επαγγελματικό ύψος των στόχων που θέτουν οι επιστήμονες εκείνοι. Την ακατάπαυστη – γεμάτη πάθος και μεράκι – προσπάθεια που επιτελούν στο να καταφέρουν την πολυπόθητη επίλυση ενός ζητήματος – προβλήματος, που απασχολεί μέρος / ή και ολόκληρη την ανθρωπότητα στο σύνολό της. Η επιτεύξιμη λύση θα κατακτηθεί μόνο μέσα από τη χρήση της λογικής σκέψης, τη σωστή καταμέτρηση, τον προσεκτικό υπολογισμό, τη συστηματική μελέτη κι αποκωδικοποίηση των δομικών σχηματισμών, καθώς και κινήσεων μέσα στο χώρο που οριοθετεί η ανάγκη του ανθρώπου να καταλάβει τα μυστήρια που συνθέτουν τη γνώση, τη μάθηση, την παιδεία κι εμπειρία – μετέπειτα και σοφία.
Δε χρειάζεται να αναφέρουμε ότι, η επιστήμη των μαθηματικών βρίσκει ιδιαίτερο πεδίο αναφοράς κι εφαρμογής σε ένα μεγάλο χώρο λοιπών επιστημών, οι οποίες έχουν να κάμουν με την ερμηνεία του φυσικού κόσμου, διαμέσου της Φυσικής και της μηχανικής, της Χημείας, των γεωεπιστημών, των καλών τεχνών, των κοινωνικών επιστημών (οικονομία, κοινωνιολογία, ψυχολογία, κοινωνική ανθρωπολογία), όπως της ιατρικής και βιολογίας. Οι τελευταίοι επιστημονικοί χώροι θεωρούν απαραίτητη τη γνώση σημαντικών μαθηματικών διαδρομών, που θα τους ετοιμάσει το πεδίο να ερευνήσουν και μελετήσουν την κατανομή κι εξέλιξη διαφόρων τύπων νοσημάτων στον ανθρώπινο πληθυσμό μίας/ ή και πολλών κοινωνιών. Καθώς και σημαντικού αριθμού παραγόντων και συνιστωσών που τις διαμορφώνουν ή μπορούν να τις επηρεάσουν, και μετέπειτα μετασχηματίσουν. Εν συνεχεία, θα εξετάσουν τη δυναμική της ασθένειας, εμβαθύνοντας στη συμπεριφορά και τρόπο δράσης της πάνω στον πληθυσμιακό κοινωνικό ιστό, θα διερευνήσουν τα δυνατά κι αδύναμα σημεία, τις κατά τόπους κλιματολογικές συνθήκες και θα σκιαγραφήσουν το προφίλ για την σύνταξη ειδικής μεθοδολογίας αντιμετώπισης, μετριασμού ή κι ενδεχόμενης ίασης εκείνης. Διατελούν ένα καθήκον που επιμερίζεται σε επιστημονικές γνώσεις και διαδρομές συστηματικών προγραμματισμένων προσεγγίσεων, πιστοποιημένους τρόπους εφαρμογής στην πράξη και το χρέος που έχουν απέναντι στην ασφάλεια και προστασία των πολιτών και θεσμών ενός κράτους. Αυτό το χρέος το αναλαμβάνει ο κλάδος της ιατρικής επιστήμης που υπακούει στο όνομα της επιδημιολογίας!
Στο θλιβερό γεγονός μίας καταστρεπτικής επιδημίας / ή και πανδημίας, ο ενεργός επιδημιολόγος αναλαμβάνει το υπέρογκο φορτίο να την ερευνήσει και μελετήσει με τον πλέον διεξοδικό τρόπο και μέθοδο. Θα επιδοθεί στην εμπεριστατωμένη ανάλυση των κύριων αιτιών αυτών των αποσυνάγωγων συμβάντων, συντάσσοντας συγκροτημένες περιβαλλοντικές εκθέσεις, συστήνοντας αρμόζουσες αγωγές υγείας, καθώς και στην ανάπτυξη μίας σειράς ποικίλων στατιστικών, βιολογικών και μαθηματικών πακέτων θεωριών, οι οποίες αποβλέπουν σε μοντέλα υποστήριξης κατάλληλων μέτρων έγκαιρης διαγνώσεως και λήψεως αποφάσεων. Κρίνεται αναγκαίο και σημαντικό, να αναφερθεί και η έννοια της λέξης που την συνοδεύει. Διότι, η ετυμολογία της επικείμενης αυτής λέξης υποδηλώνει ότι βρίσκει εφαρμογή μόνο σε ανθρώπινους πληθυσμούς και τις αλληλεπιδράσεις που ασκούν εκείνοι. Κι ο άνθρωπος ως πολύπλοκο ον που είναι, τόσο στη βιολογία του, όσο και στο επίπεδο του σκιαγραφημένου πνεύματός του, υποστηρίζει την ανάγκη δημιουργίας μίας πλήρους σειράς εξειδικευμένων μέτρων ικανών να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις των περιστάσεων κι απαιτήσεων του σύγχρονου τρόπου ζωής. Επομένως, ο αρμόδιος επιδημιολόγος θα προσπαθήσει να αφοσιωθεί πάνω στα νοσηρά προβλήματα που ταλανίζουν την ψυχή και σώμα του (ανθρώπου) και θα ασκήσει το λειτούργημά του μέσα σε ένα εύρος περιβαλλόντων που απαρτίζονται τόσο από μία πάγια σειρά τύπων επιστημονικής μελέτης , όσο και αρμόδιων επιστημονικών μεθόδων και πρακτικών που άπτονται πάνω σε γνώσεις της πληροφορικής κι επικοινωνιών στον τομέα της Υγείας.
Ο αρμόδιος επιδημιολόγος θα σκύψει μεθοδικά κι εμπεριστατωμένα πάνω από τις αιτίες δυσάρεστων συμβάντων, ώστε να αποδεχθεί την πρόκληση που ορίζουν εκείνα και να έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει στις σοβαρές απαιτήσεις των. Για τον συγκεκριμένο λόγο, θα δραστηριοποιηθεί αυστηρά στην συγκριτική έρευνα και μελέτη, οι οποίες αποσκοπούν στην αναγνώριση, υπολογισμό και ποσοτικοποίηση των σχέσεων, την μεθοδική λήψη δειγμάτων στο πεδίο έρευνας και την μετέπειτα ειδική εργαστηριακή ανάλυση εκείνων. Τον αυστηρό έλεγχο των υποθέσεων των συμβάντων, ώστε να έχει την ικανότητα – μέσω της παρατηρητικής αναλυτικής μελέτης – να προσδιορίσει με σχετική ακρίβεια την κατηγορία έκθεσης για κάθε μία ατομική περίπτωση ξεχωριστά (κλινική δοκιμή) ή σε μία μαζικοποιημένη όπως κάλλιστα αποτελεί μία κοινότητα (δοκιμή κοινότητας). Στο τελικό σχεδιαστικό στάδιο, κατασκευάζουν ειδικά πρωτόκολλα ασφάλειας, πιστοποίησης κι αντιμετώπισης, ώστε να καθίστανται επαρκώς προετοιμασμένοι για ενδεχόμενο ξέσπασμα μελλοντικών κρουσμάτων σε οιοδήποτε γεωγραφικό χώρο. Ο ερευνητής επιδημιολόγος θα κατορθώσει να ταυτοποιήσει, με κατευθυντήριο οδηγό την επιστήμη των μαθηματικών και μετέπειτα χημείας και βιολογίας, την ακριβή φύση του νοσήματος – ασθένειας, θα ομαδοποιήσει τα δεδομένα και θα μεριμνήσει στην αναζήτηση ατραπών αποκλειστικής κι επιτυχούς αντιμετώπισης, ώστε να καταφέρει να μετριάσει τη διασπορά πάνω στον ανθρώπινο πληθυσμό, με μόνο μέλημα, να μπορέσει να ανταπεξέλθει με υψηλό ποσοστό επιτυχίας στην πολύπλοκη πραγματικότητα που ορίζει η υφιστάμενη σοβαρή κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο, η κατάκτηση κι αποκωδικοποίηση ενός ακόμη μυστηρίου, το οποίο στέκεται εμπόδιο ως προς την εύρεση της επιστημονικής αλήθειας, πρόκειται να προσδώσει κύρος κι αξιοπιστία στην επιτελούμενη έρευνα, όπως ασφάλεια και προστασία στο πολυτιμότερο αγαθό, εκείνο της ανθρώπινης ζωής.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι, για να κατορθώσει ο επιστήμονας επιδημιολόγος να συντάξει ένα άρτιο κι εμπεριστατωμένο επιτελικό πλάνο για ίαση και αποκλειστικό περιορισμό της επιδημίας του νοσήματος, οφείλει να οργανωθεί πίσω από τη γνώση και άρτια σκέψη του, τις επιστημονικές μεθόδους και την εμπειρία του. Κάτι, το οποίο, μόνο η επιστήμη των μαθηματικών – μέσω της μαθηματικής μοντελοποίησης και θεωρίας σε πρώτο πλάνο – στέκεται ικανή στο να το επιτεύξει με υψηλή ακρίβεια κι εφαρμογή, με σύνεση και μεστότητα, δίχως μεγάλες αποκλίσεις και παρερμηνείες. Διότι, με σχετική άνεση, συμπεραίνουμε και την συνδυαστική εφαρμογή που εκείνα προσδίδουν στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν τον περιβάλλον κόσμο στον οποίο ανήκουμε κι αλληλεπιδρούμε. Η εξήγηση και αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων που εντάσσονται στη σφαίρα του ανεξήγητου και σκοτεινού, απαιτούν την ύπαρξη κανόνων κι αξιωμάτων, αντιπροσωπευτικών, που διέπουν την λογική κι επιστημονική πρακτική, κάτι, που μόνο η μαθηματική επιστήμη κρίνεται αναγκαίο κι ωφέλιμο να παράσχει. Όταν μάλιστα, εκείνη διαθέτει την ικανότητα να αλληλεπιδρά με τις υπόλοιπες θετικές επιστήμες που υπακούουν στο όνομα της βιολογίας, χημείας, γεωλογίας και φυσικής, καθώς σε ορισμένες κοινωνικές (οικονομικών, κοινωνιολογίας), τότε δεν μας μένει παρά να αποδεχτούμε την ιδιαίτερη σημασία και συμβολή τους στην πρόοδο της ανθρώπινης κοινωνίας, τη γνωσιακή θωράκιση του πολιτισμού και του πνεύματος και στην κατασκευή ασπίδας προστασίας της ζωής. Δεν μπορούμε άλλωστε να αντιταθούμε στη ρήση του διάσημου Άγγλου Ιστορικού, Edward Gibbon που αναφέρει ότι: «τα μαθηματικά χαρακτηρίζονται από το ιδιαίτερο προνόμιο, ότι στη πορεία της ιστορίας πάντα προοδεύουν και ποτέ δεν οπισθοδρομούν».
Ωστόσο, στον αντίποδα όλων αυτών, ομάδες ατόμων και λοιπές συντεχνίες ορεγόμενες από το πάθος τους για ιδεοληψία και μισαλλοδοξία, εκπυρσοκροτούν την άδικη και αποσυνάγωγη κοινωνική κατακραυγή μέσω ύβρεων, καθώς και τη διαστρέβλωση επιστημονικών στοιχείων κι αποδείξεων που πηγάζουν από επικείμενη κατασκευή μαθηματικών και βιολογικών μοντέλων. Καιροφυλαχτούν στην οποιαδήποτε καίριου επιστημονικού βάθους εξαγγελία με το να προσάπτουν ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες στον ομιλών επιστήμονα επιδημιολόγο, με σκοπό την παραχάραξη αδιάσειστων αποδείξεων που προκύπτουν από την ορθότητα των επιχειρημάτων του. Θα επιδοθούν με βουλιμική διάθεση στην επιστημονική και κοινωνική αποδόμηση του προσώπου του. Θα συνεχίσουν να τον λοιδορούν κοινωνικά κι επαγγελματικά και να χλευάζουν τις περισπούδαστες επιστημονικές γνώσεις και καταξίωσή του, ενώ λατρεύουν συστηματικά να τυρβάζονται περί ιδεοληπτικών, ζοφερών θεωριών, που μόνο φρίκη, ανθρώπινη δυστυχία, πόνο και πολυάριθμα ανθρώπινα θύματα προξένησαν με την καταναγκαστική επιβολή τους. Ίσως διότι, δεν γνωρίζουν/ ή και αρνούνται να αντιληφθούν και συνειδητοποιήσουν ότι η βαθιά επιστημοσύνη που προσφέρει η μελέτη των μαθηματικών και λοιπών θετικών επιστημών συμβαδίζουν με τους κανόνες της λογικής, της άρτιας μεθοδολογίας και πρακτικής, της εμπεριστατωμένης μελέτης κι έρευνας, όπως και της συνεχούς εξέλιξης των πραγμάτων που φέρουν την υπογραφή του πραγματικού κι αληθινού. Όμως, τα μαθηματικά δεν είναι ένα σύνολο αποστεωμένων θεωριών κι εξισώσεων. Δεν επιδίδονται στην ανάπτυξη θεωριών, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στην ύπαρξη κολάκων και την παραμονή τους να περιορίζεται μόνο στο θεωρητικό υπόβαθρο. Αντίθετα, θα ξεπεράσουν το άυλο οδόφραγμα της σκέψεως και θεωρίας και θα επεκταθούν στις ατραπούς του αγνώστου, με γνώμονα την πιστή εφαρμογή των στον κόσμο του εφικτού. Και το συγκεκριμένο, θεωρείται εκείνο που προξενεί δέος και φόβο σε ομάδες ατόμων και συντεχνιών που φανατικά υποστηρίζουν την γραφικότητα της θεωρίας κι όχι της εμπεριστατωμένης έρευνας και πράξης.
Στην σύγχρονη πορεία που ο άνθρωπος καλείται να πραγματοποιήσει πάνω στην ατραπό της ζωής, οφείλει να έχει υπό την σκέπην του πολύτιμους συμμάχους, ικανούς να τον παρέχουν βοήθεια κι αλληλεγγύη στον κυκεώνα των προκλήσεων που εκείνος συναντάει. Ένας τέτοιος σύμμαχος λογίζονται τα μαθηματικά και ο παραστατικός κόσμος που εκείνα προσφέρουν για την προσπάθεια κατανόησης κι ερμηνειών πολύπλοκων γρίφων, μυστηρίων κι ενδεχόμενων απειλών ενάντια στην αρμονική συνύπαρξη κοινωνικό σύνολο. Η επιστήμη που διαθέτουν στο βαρύ οπλοστάσιό τους θα του επιτρέψει να ασκήσει το δικαίωμά του στην αποκλειστική γνώση, τη διεξοδική μελέτη κι ανάλυση αγνώστου τύπου παραγόντων, στο μέλημα αυτού για πρόοδο κι ευπραγία. Λογίζονται ως ο συνδετικός κρίκος που με αρμονικό και κομψοτεχνικό τρόπο κατορθώνουν το γεφύρωμα της επιστημονικής θεωρίας με την μεθοδική πράξη – πρακτική, την ένωση του ανέφικτου με το εφικτό, την εναρμόνιση του άυλου με το υλικό. Εκεί όπου το χάος το μετατρέπουν σε τάξη και πνευματική επίτευξη του δυνατού κι ευήμερου. Υποστηρίζουν την λογική αλληλουχία νοημάτων και σκέψεων, λαμβάνοντας υπόψη τον επιστημονικό προσχεδιασμό, συνοδευόμενο με τον απαραίτητο χρόνο για έλεγχο, επαλήθευση, τυχόν διορθώσεις κι ανασύνταξη μεθοδολογίας και πρακτικής. Γι’αυτό, κάλλιστα θα παρατηρήσουμε έναν ολοκληρωμένο κι ολιστικό τρόπο λογικής ξεδίπλωσης διαδικασίας σκέψεως, επιστημονικού βάθους, αλλά κι εξειδίκευσης του γνωστικού περιεχομένου – χαρακτηριστικά που ευθέως συναντούμε στη διάρθρωση του γραπτού λόγου ως ένα από το δύο αποκλειστικά μέσα επικοινωνίας (το άλλο μέσο είναι ο προφορικός λόγος) στη κοινωνία των ανθρώπων.
Αυτή είναι η δύναμη των μαθηματικών! Προσφέρουν μία ολοκληρωμένου τύπου επιστημονική θεώρηση, σε εναρμονισμένο προσεγγιστικό συνδυασμό με μεθόδους και πρακτικές. Ενισχύουν τη ζωντάνια του πνεύματος, ενώ απαλλάσσουν τον ατομισμό μέσω της πολυπραγμοσύνης, πράγμα, το οποίο παρουσιάζει τον σύγχρονο άνθρωπο ως πολυάσχολο και δραστήριο, συνιστώντας με αυτό τον τρόπο, ένα από τα κύρια συστατικά της κοινωνικότητας. Κι ο άνθρωπος στο σύγχρονο εκείνο πλέγμα της ιστορίας που διανύει οφείλει να τιθασεύσει την ατομικιστική του ύπαρξη με το να επιδοθεί σε χαρτογράφηση αγνώστων περιοχών του φυσικού κόσμου που τον περιβάλλει. Να προσπαθήσει να αφουγκρασθεί τις άυλες (αέρας, νόηση) και υλικές υπάρξεις, με γνώμονα την πάγια ιεράρχηση των επιθυμιών και τον εναρμονισμένο συντονισμό των αισθήσεών του σε αυτό το περιπετειώδες ταξίδι της ζωής. Να τον θεωρήσει, να κατασκευάσει ρηξικέλευθα μοντέλα, εξισώνοντας τύπους και συναρτήσεις κι εν συνεχεία, ερμηνεύοντάς τον με γνώμονα την εύρεση της βιώσιμης γνώσης κι αλήθειας. Η μαθηματική επιστήμη συμβαδίζει με τις προκλήσεις κι επιταγές της ζωής, αναγνωρίζοντας τα όρια, τις σταθερές και τα θεμελιώδη αξιώματα. Οχυρώνεται και θωρακίζεται στα πρωτογενή κύτταρα του ανθρώπου, επανδρωμένα από την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση και την επιθυμία να εξελίσσει ολοένα τις δεξιότητες και το επίπεδο σκέψεως και λογικής του. Επειδή, όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο φημισμένος Γερμανός φυσικός Werner Heisenberg: «οι μαθηματικοί τύποι δεν είναι απεικόνιση της φύσης, αλλά μάλλον της γνώσης που έχουμε για τη φύση».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου