Η ιδιαίτερη μαθηματική ικανότητα είναι κάτι με το οποίο εν
μέρει γεννιέται κανείς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική
έρευνα, που επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί ανέκαθεν υποψιάζονταν: ότι τα
μαθηματικά «μυαλά», σε ένα βαθμό τουλάχιστον, είναι έμφυτα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Ελίζαμπεθ Μπράνον του πανεπιστημίου Ντιουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS),
σύμφωνα με το Science και το Nature, πραγματοποίησαν μαθηματικά και νοητικά τεστ σε 48 νήπια ηλικίας έξι μηνών, τα οποία επανέλαβαν μετά από τρία χρόνια.
Τα νήπια που κατά τον έκτο μήνα της ζωής τους μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα στις δέκα και στις 20 κουκίδες σε μια οθόνη υπολογιστή, ήταν αυτά επίσης που στην ηλικία των 3,5 ετών είχαν καλύτερες επιδόσεις στις απλές πράξεις της αριθμητικής (πρόσθεση, αφαίρεση, διάκριση μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων αριθμών κ.α.).
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένα νήπια έχουν μια έμφυτη ικανότητα με τους αριθμούς, κάτι που τους συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή τους.
Μάλιστα, η ικανότητα αυτή εμφανίζεται να υπάρχει άσχετα από το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και τις επιδόσεις του στα μη αριθμητικά τεστ.
Η Ελίζαμπεθ Μπράνον διευκρίνισε πάντως ότι τα νέα ευρήματα δεν αποδεικνύουν πως η δεξιότητα με τους αριθμούς είναι απολύτως έμφυτη, καθώς, όπως είπε, ήδη στον έκτο μήνα ζωής, έχουν υπάρξει άφθονες ευκαιρίες περιβαλλοντικών επιρροών πάνω στις μαθηματικές ικανότητες ενός παιδιού.
Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι η μαθηματική ικανότητα είναι πολύπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το πόσο ικανός στα μαθηματικά θα γίνει ένας ενήλικας, εξαρτάται π.χ. από το πόσο καλή είναι η μνήμη του, από το αν έχει καλούς δασκάλους στα μαθηματικά και, φυσικά, από το πόσο εξασκείται σε αυτά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Ελίζαμπεθ Μπράνον του πανεπιστημίου Ντιουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS),
σύμφωνα με το Science και το Nature, πραγματοποίησαν μαθηματικά και νοητικά τεστ σε 48 νήπια ηλικίας έξι μηνών, τα οποία επανέλαβαν μετά από τρία χρόνια.
Τα νήπια που κατά τον έκτο μήνα της ζωής τους μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα στις δέκα και στις 20 κουκίδες σε μια οθόνη υπολογιστή, ήταν αυτά επίσης που στην ηλικία των 3,5 ετών είχαν καλύτερες επιδόσεις στις απλές πράξεις της αριθμητικής (πρόσθεση, αφαίρεση, διάκριση μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων αριθμών κ.α.).
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένα νήπια έχουν μια έμφυτη ικανότητα με τους αριθμούς, κάτι που τους συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή τους.
Μάλιστα, η ικανότητα αυτή εμφανίζεται να υπάρχει άσχετα από το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και τις επιδόσεις του στα μη αριθμητικά τεστ.
Η Ελίζαμπεθ Μπράνον διευκρίνισε πάντως ότι τα νέα ευρήματα δεν αποδεικνύουν πως η δεξιότητα με τους αριθμούς είναι απολύτως έμφυτη, καθώς, όπως είπε, ήδη στον έκτο μήνα ζωής, έχουν υπάρξει άφθονες ευκαιρίες περιβαλλοντικών επιρροών πάνω στις μαθηματικές ικανότητες ενός παιδιού.
Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι η μαθηματική ικανότητα είναι πολύπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το πόσο ικανός στα μαθηματικά θα γίνει ένας ενήλικας, εξαρτάται π.χ. από το πόσο καλή είναι η μνήμη του, από το αν έχει καλούς δασκάλους στα μαθηματικά και, φυσικά, από το πόσο εξασκείται σε αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου