Μαθηματικοί: Τί μπορεί να συμβαίνει μέσα στο μυαλό τους;

της Νίκολα Παγκράτη

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τί μπορεί να συμβαίνει μέσα στο μυαλό ενός μικρού μαθηματικού. Κι όταν λέμε «μικρού», μιλάμε για το μεγαλείο και το εύρος αυτής της μοναδικής γλώσσας που μιλάνε οι άνθρωποι, που τη χρησιμοποιούν για διάφορα αναγκαία πράγματα στην ζωή τους. Εκτός αυτού, όμως, ολοκληρώματα, όρια, ακολουθίες, αριθμοί, γράμματα, γεωμετρικά σχήματα, λύσεις ασκήσεων και χίλια-δυο άλλα πράγματα που ο ανθρώπινος νους ταυτίζει με οτιδήποτε μπορεί κάποιος να φανταστεί.

Σε εκείνη τη φήμη που αναφέρεται στην μη υγιή «τρέλα» τους, σε εκείνη που αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται είτε ως πολύ έξυπνοι είτε ως ψυχοπαθείς, σε εκείνη, λοιπόν, θα ήταν καλό να αναφερθεί κάποιος. Οι μαθηματικοί δεν είναι τρελοί, δεν είναι ψυχοπαθείς (ίσως και κάποιοι να ήταν κάποτε ή να είναι ακόμη), απλά οτιδήποτε και αν κάνεις χρειάζεται πάθος με αυτό, πόσο μάλλον τα μαθηματικά τα οποία δύσκολο να τα αντέξεις χωρίς να σου αρέσουν πάρα πολύ. Όχι και απίθανο, απλά φαντάζεσαι έναν άνθρωπο να ασχολείται ψάχνοντας μία λύση επί ώρες σκαλίζοντας ξανά και ξανά τα ίδια δεδομένα καίγοντας το κεφάλι του, ενώ απεχθάνεται τη φιλοσοφία της συγκεκριμένης επιστήμης;

Είναι για κάποιους άπιαστα κι αυτή είναι η γοητεία τους ίσως, στα μάτια εκείνων που τα σπουδάζουν, να τα μελετούν και να φτάνουν τη σκέψη τους πέρα από κάθε όριο, να φαντάζονται και να καταπιάνονται με ορισμούς απείρων και χώρων μη πραγματικών για τη ζωή μας διαστάσεων. 

Τρελαίνονται και μένουν ξύπνιοι προσπαθώντας να βρουν την άκρη με  εκείνη την άσκηση, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα σηκωθούν 3 η ώρα από το κρεβάτι τους να την λύσουν επειδή εκείνη την ώρα τους ήρθε η έμπνευση. Είναι εκείνοι που ενώ κουράζονται με το τεράστιο χάος των πιθανοτήτων και της εγκεφαλικής μαυρίλας μετά από πολλές ώρες ενασχόλησης, δεν κουράζονται να καταπιάνονται με οτιδήποτε τους ιντριγκάρει και τους τρώει η σκέψη επειδή μπορεί να μην το κατανόησαν στο προηγούμενο μάθημα. 

Εκείνοι που προσπαθούν να ανιχνεύσουν ποιο ακριβώς δεδομένο αγνόησαν, σε ποιο δεν έδωσαν τόση αξία όση θα έπρεπε και αφηνιάζουν κάθε φορά που δεν βρίσκουν όντως τη λύση γιατί ουσιαστικά αισθάνονται ότι τους διαφεύγει κάτι που έχουν μπροστά τους. Είναι μικροί εγκληματολόγοι που ψάχνουν να βρουν και να λύσουν την υπόθεση χαμένοι μέσα στους αριθμούς και στα σύμβολά τους. Είναι, όμως, κι εκείνοι που μαθαίνουν να ζουν με τη φιλοσοφία ότι στα προβλήματα, μπορείς πάντα να βρεις μία λύση.

ΠΗΓΗ