Τα magnetars είναι αστέρες νετρονίων με πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο, τα οποία συνδέονται με ένα ευρύ φάσμα αστροφυσικών φαινομένων υψηλών ενεργειών.

Οι αστέρες νετρονίων είναι υπέρπυκνα μαγνητισμένα απομεινάρια αστρικών εκρήξεων.

Περιστρέφονται με περιόδους περιστροφής χιλιοστών του δευτερολέπτου έως μερικών δευτερολέπτων και εκπέμπουν ισχυρές δέσμες παλμικής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (εξ ου και η ονομασία «πάλσαρ»).

Λόγω της περιστροφής τους αυτής αποτελούν ακριβή «κοσμικά ρολόγια» και «εργαστήρια» μελέτης διαφόρων φυσικών φαινομένων σε βαρυτικά πεδία δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερα της Γης.

Η έρευνα των Κάσπι και Κουβελιώτου βασίστηκε στη θεωρητική πρόβλεψη της ύπαρξης αστέρων νετρονίων με μαγνητικά πεδία έως και χιλιάδες φορές ισχυρότερα από αυτά των απλών pulsars, τα οποία παράγουν ισχυρές εκλάμψεις ακτίνων γ.

Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία  τροφοδοτείται κυρίως από τεράστιες δεξαμενές μαγνητικής ενέργειας στην μαγνητόσφαιρά τους και δευτερευόντως από την περιστροφή τους.

Οι βραβευθείσες ανέπτυξαν νέες παρατηρησιακές μεθόδους, οι οποίες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη αυτών των αντικειμένων και προσδιόρισαν τις φυσικές τους ιδιότητες. Η εργασία τους καθιέρωσε τα magnetars ως μία νέα και σημαντική κατηγορία αστροφυσικών αντικειμένων.

ΠΗΓΗ