Τα Πιέρια όρη

Τα Πιέρια όρη είναι ένα επίμηκες βουνό της Μακεδονίας αρκετά εκτεταμένο που σχηματίζει μια μακρόστενη κορυφογραμμή με κατεύθυνση από βορειοανατολικά προς νοτιοδυτικά.Τα Πιέρια όρη αποτελούν τη συνέχεια προς τα βορειοδυτικά του Ολύμπου και έχουν ορια στα ανατολικά την πεδιάδα της Κατερίνης, στα βόρεια και δυτικά φθάνουν ως τον ποταμό Αλιάκμονα και στα νότια συνδέονται μέσω του Τίταρου με τον Ολυμπο στα στενά της Πέτρας και τα χωρίζει το ρέμα Μαυρονέρι (τα δυο βουνά δε χωρίζονται από κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σημείο με αποτέλεσμα πολλοί να θεωρούν τον Τίταρο σαν ένα τμήμα τών Πιερίων. Τα Πιέρια αποτελούν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στούς νομούς Πιερίας, Κοζάνης και Ημαθίας.Η ψηλότερη κορυφή των Πιερίων είναι το Φλάμπουρο (=μυτερή πολεμική σημαία) με υψόμετρο 2188μ. Ακολουθούν η Τούρλα (=στρογγυλό ύψωμα) με υψόμετρο 2100μ, η Αβδέλλα με υψόμετρο 2050μ, ο Αρβανίτης με υψόμετρο 2023μ, το Λαπούσι με υψόμετρο 2009 μ, η Πλάκα με υψόμετρο 1938μ, το Κτένι με υψόμετρο 1791μ, οι Πέντε Πύργοι με υψόμετρο 1710μ, η κρύα Βρύση με υψόμετρο 1611μ, η γραμμένη οξιά με υψόμετρο 1584μ. Τα Πιέρια είναι από τα πιο δασωμένα βουνά φυλλοβόλων και κωνοφόρων τής Ελλάδος.Είναι ίσως από τα πιό προσιτά της πατρίδας μας. Η πρόσβαση του γίνεται από όλες τις πλευρές του. Μετά τον Ολυμπο είναι το βουνό με τα περισσότερα ορ. Καταφύγια. Χλωρίδα Οι δασικοί πόροι της περιοχής χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ποικιλία φυλλοβόλων και κωνοφόρων ειδών που συγκροτούν υψηλά αμιγή και μικτά δάση μεγάλης αισθητικής αξίας.Ανάλογα με τις μεταβολές του υψομέτρου, του κλίματος, τις εδαφικές – γεωλογικές συνθήκες που επιτρατούν, η βλάστηση διαφοροποιείται ως προς τη σύνθεση και δομή της.Απαντώνται διαφορετικές ζώνες βλάστησης. Η βλάστηση στην περιοχή του Δήμου ξεκινώντας από τα χαμηλά και ανεβαίνοντας υψηλομετρικά συναντούμε τις εξής ζώνες βλάστησης: Α. Ευμεσογειακή ζώνη (διάπλαση αειφαλλών πλατύφυλλων ): Η ζώνη αυτή συγκροτείται από το πουρνάρι, την αριά, το φυλίκι, την κουμαριά, την γλυστροκουμαριά, το χρυσόξυλο, την κουτσουπιά το πυξάρι κλπ. Β. Παραμεσογειακή ζώνη: Συγκροτείται από τα δασοπονικά είδη δρυός, καστανιάς, φλαμουριάς, οστρυάς, γαύρου, σφενδάμι, κρανιάς, φράξου, φτελιάς κλπ. Άλλα δασοπονικά είδη που απαντώνται στη ζώνη αυτή σε ομάδες ή κατ` άτομο είναι το αρκουδοπούρναρο, η αγριομηλιά, η αγριοαχλαδιά, η σορβιά, κ.α. Γ. Ζώνη οξυάς, ελάτης και ορεινών παραμεσόγειων κωνοφόρων: Στη ζώνη αυτή απαντώνται η οξυά, η δρυς, η Μαύρη πεύκη και Δασική πεύκη και η Ελάτη. Δ. Παραποτάμια βλάστηση: Τα είδη που απαντώνται εδώ συναντώνται στα ρέματα και αποτελούνται από το συνολικό πλάτανο, είδη ιτιάς, σκλήθρο κ.α. Ε. Αλπική ζώνη η οποία υπέρκειται των δασοορίων (πάνω από τα 1750μ.) και συγκροτείται από μεγάλη ποικιλία ποωδών φυτών, γραστέων και φρυγάνων που ανήκουν στις οικογένειες των αγρωστωδών, ψυχανθών, γερανιωδών σταυρανθών, σύνθετων κλπ. Μερικά από τα είδη των παραπάνω οικογενειών απαντώνται και στις άλλες ζώνες βλάστησης, τα οποία παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από αισθητικής και ερευνητικής πλευράς. Η ζώνη η οποία χαρακτηρίζεται και ως «ΟΡΕΙΝΗ ΒΟΣΚΟΤΟΠΟΙ» προσφέρεται κυρίως για την προβατοτροφία και αγελαδοτροφία. Γενικά τα διάφορα είδη φυτών που συναντάμε στα δασικά οικοσυστήματα της περιοχής του Δήμου Πέτρας ανά κατηγορία όπως αναφέρονται παρακάτω είναι τα εξής: - Δένδρα: Μαύρη Πεύκη (Pinus Nigra), Δασική Πεύκη (Pinus Sylvestris), Oξυά η δασική (Fagus Silvatica), Οξυά η ανατολική (Fagus Orientalis), Υβριδογενής Ελάτη (Abies Borissiregis), Οξυά η μοισιακή (Fagus Moesiaca), ψευδοπλάτανος (Acer Pseudoplatanus), Αγριοπλάτανος (AcerPlatanoides), Πλατάνι (Platanus orientalis), Καστανιά (Castanea Sativa), Λέυκη τρέμουσα (Populus tremula), Λέυκη λευκή (Populusabla), Δρυς ευθύφλοιος (Quercus Cerris), Δρυς χνοώδης (Quercus Pubesceus), Δρυς πλατύφυλλος (Quercus Conferta). - Μικρά δένδρα: Ιτιά (Salix incana), Ιτιά η πλόκιμος (Salix fragilis), Σκλήθρο (Alnus groutinosa), Γαύρος ο βετουλοειδής (Carpinus betulus), Γαύρος ο ανατολικός (Carpinus orientalis), Λεπτοκαριά (Corgylus avelana), Αγριοαχλαδιά (Pyrus spinosa), Αρκουδοπούρναρο (Quercus ilex), Κουφοξυλιά (Sambuscus nigra), Μελιάδι ( fraxinus ornus), Κοκορεβυθιά (Pistacia terebinthus), Αρκουδοπούρναρο (Ilex aquifolium), Κρανιά (Conusmas), Κουμαριά (Arbutus unedo), Γλυστροκουμαρια (Arbutus andrachne), Σόρβια αντιδυσεντερική (Sorbus torminalis), Αριά (Quercus ilex), Αγριομηλιά (Malus sylvestris), Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum), Φράξος υψηλή (Fraxinus excelsior), Ίταμος (Taxus baccata) και άλλα. - Θάμνοι: Άρκευθος η κοινή (Junilerus communis), Άρκευθος η οξύκεντρος (Juniperus oxycedrus), Οστρυά (Ostrya carpinifolia), Πουρνάρι ( Quercus coccifera), Βερβερίδα (Berberis cretica), Δάφνη (Laurus nobilis), Τσαπουρνιά (Prunus spinosa), Πυξάρι (Buxus semperrirens), Παλιούρι (Paliurus spina), Φιλίκι (Phillyrea latifolia), Ευώνυμος πλατύφυλλος (Evonymus latifolium), Ρείκι (Erica arborea). - Διάφορα θαμνοειδή: Φτέρη (Pteridium aquilinum), Αγράμπελη (Clematis vitalba), Αγριοτριανταφυλλιά (Rosa canina), Αγιόκλημα (Vitis sylvestris), Κισσός (Hedara helix), Βατομουριά (Rubus idalus) και άλλα. - Διάφορα μικρά φυτά – βότανα: Νεραγκούλα (Ranunculus satorianus), Χρυσόχορτο (Ceterach officinarum), Φλώμος (Euphorbia heldreichii), Ρίγανη (Origanum vulgaresse), Θυμάρι (Thymus boissieri), Πικραλίδα (Taraxacum fontanum) και άλλα. - Διάφορα ποώδη φυτά – αγριολούλουδα: Agrostis alba, Poa annua, Asperula odorata, Dactylis glomerata, Festuca ovina, Trifolium repens, Fragaliavesca, Dianthys sp, Saxifraga sp, Anemone sp, Crocus sp, Lilium sp. Η ομορφιά και η αρμονία του ορεινού τοπίου και η αξία της περιοχής των Πιερίων αναγνωρίστηκε από την Ευρώπη όπου μια συγκεκριμένη περιοχή από όπου διέρχεται και το Ευρωπαϊκό ορεινό μονοπάτι Ε4 εντάχθηκε στο δίκτυο «ΦΥΣΗ – 2000». Πρόκειται για ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα προστατευόμενων περιοχών ειδικής φυσικής ομορφιάς. Πανίδα Στα πυκνά δάση των Πιερίων βρίσκουν τροφή και καταφύγιο πολλά είδη της άγριας πανίδας (τριχωτά, πτερωτά, ερπετά, αμφίβια, έντομα κλπ.).Άγρια ζώα (τριχωτά) που διαβούν σε όλη σχεδόν την δασοσκεπή περιοχή είναι: ο Λαγός, το Ζαρκάδι, το Κουνάβι, ο Σκίουρος, ο Λύκος, το Αγριογούρουνο. Δασόβια πουλιά που φωλιάζουν είναι ο αετός, το σαΐνι, η κίσσα, ο δρυοκολάπτης, ο κότσυφας, η ορεινή πέρδικα, ο σπίνος, η τσίχλα κ.α. Είδη ερπετών που συναντιόνται είναι: η δενδροκαλιά, η οχιά, η σαΐτα, η σαλαμάνδρα, η σαύρα κλπ.Ο αριθμός των τριχωτών όσο και των πτερωτών ειδών έχει περιοριστεί σε σημαντικό αριθμό που μερικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση (ζαρκάδι, λαγός, αετός, πέρδικα, δρυοκολάπτης).