Δημήτρης Τσιντσιλίδας: Ο 15χρονος μαθητής που σαρώνει τα βραβεία στις Μαθηματικές Ολυμπιάδες

 
 

 Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Τσιντσιλίδας είναι ένας 15χρονος μαθητής από το Καλαμπάκι, πηγαίνει στην 1^η Τάξη του ΓΕΛ Καλαμπακίου και ήδη σαρώνει τα βραβεία και τα μετάλλια σε μαθηματικούς διαγωνισμούς και Μαθηματικές Ολυμπιάδες. Πριν από μερικές εβδομάδες, βραβεύθηκε από το Δήμο Δοξάτου, για την δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησε, στην Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα «Αρχιμήδης» τον Φεβρουάριο και ήδη βρίσκεται για δεύτερη φορά στην Εθνική Ομάδα της χώρας.

Είναι ένας από τους έξι μαθητές Λυκείου σε όλη την Ελλάδα, που θα μας αντιπροσωπεύει στην Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα που θα γίνει φέτος στην Αθήνα. Πέρυσι, η Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα έγινε στην Οχρίδα των Σκοπίων, όπου κατέκτησε την 1^η θέση παίρνοντας το χρυσό μετάλλιο. Στη φετινή 32^η Μαθηματική Ολυμπιάδα «Αρχιμήδης», ο Δ. Τσιντσιλίδας πήρε το ασημένιο μετάλλιο, ανάμεσα σε 420 μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων που συμμετείχαν. Επίσης, φέτος, ο Δημήτρης Τσιντσιλίδας έχει έρθει πρώτος στον διαγωνισμό «Βασίλης Ξανθόπουλος» που γίνεται στη Δράμα και πρόκειται να βραβευθεί στις 26 Απριλίου, ενώ θα βραβευθεί και για πρώτη φόρα στο διαγωνισμό, ως ο μαθητής που κατέκτησε την μεγαλύτερη βαθμολογία από όλους τους συμμετέχοντες και των τριών τάξεων του Λυκείου.
Η εφημερίδα μας, συναντήθηκε με τον Δημήτρη Τσιντσιλίδα και τους γονείς του, Θανάση και Βάσω, που ευγενώς δέχτηκαν να μας μιλήσουν και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Όπως μας λέει ο Δημήτρης, για πρώτη φορά συμμετείχε σε μαθηματικό διαγωνισμό στην 4η τάξη Δημοτικού, στον «Καγκουρό». Ο διεθνής μαθηματικός διαγωνισμός «Καγκουρό» είναι ο μεγαλύτερος εκπαιδευτικός διασκεδαστικός διαγωνισμός στον κόσμο, με συμμετοχή 6,5 εκατομμυρίων μαθητών από 52 χώρες. Η Ελλάδα άρχισε να συμμετέχει στον διαγωνισμό από τον Μάρτιο του 2007.
Στον «Καγκουρό» ο Δημήτρης έπαιρνε συνέχεια διακρίσεις, καθώς δεν υπάρχουν μετάλλια. Στην 5^η τάξη Δημοτικού, συμμετείχε για πρώτη φορά στον «Μικρό Ευκλείδη». Ένας μαθηματικός διαγωνισμός για μαθητές Δημοτικού Σχολείου με «παιχνίδι και μαθηματικά», όπως ορίζεται. Παίρνει και εκεί διακρίσεις και συμμετέχει ξανά και στην 6^η τάξη Δημοτικού με επιτυχία.
Η συνέχεια έρχεται στη 2^η τάξη Γυμνασίου, όπου ο καθηγητής του κ. Χρήστος Δεμιρτζόγλου (και νυν πρόεδρος του Σκακιστικού Ομίλου Δράμας), ανακαλύπτει το ταλέντο του στη μαθηματική σκέψη και τον παροτρύνει να λάβει μέρος στον Μαθηματικό Διαγωνισμό του «Θαλή» και στη συνέχεια στον «Ευκλείδη» και τέλος στη Μαθηματική Ολυμπιάδα «Αρχιμήδης», όπου κατακτά το πρώτο του ασημένιο μετάλλιο.
Για να μπορέσει να συμμετάσχει κάποιος μαθητής Γυμνασίου ή Λυκείου στη Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα «Αρχιμήδης», πρέπει πρώτα να περάσει επάξια τον «Θαλή» και τον «Ευκλείδη» με τη σειρά και κατόπιν να συμμετάσχει στον «Αρχιμήδη». Αυτό γίνεται κάθε φορά που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει, κάθε χρόνο. Από τον «Αρχιμήδη» σχηματίζεται μια εξάδα των καλύτερων μαθητών με έξι αναπληρωματικούς, οι οποίοι βγαίνουν μετά από προκριματικούς για να συμμετάσχουν στην Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων και στη συνέχεια, οι επικρατούντες, συμμετέχουν στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων.
Στη 2^α Γυμνασίου ήταν τρίτος αναπληρωματικός στην τελική κατάταξη και δεν πήγε στην Ολυμπιάδα. Στην 3^η Γυμνασίου, πήρε χρυσό στον «Αρχιμήδη» και μετά ήταν πάλι πρώτος στην τελική κατάταξη στην Εθνική Ομάδα και έτσι συμμετείχε στην Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων στην Οχρίδα, όπου πήρε ασημένιο μετάλλιο και ήταν 10^ος στις Βαλκανικές χώρες. Φέτος ξεκίνησε και πάλι από την αρχή. Έχει ήδη κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στον «Αρχιμήδη» και τώρα στην τελική κατάταξη είναι 6^ος και είναι ήδη στην Εθνική Ομάδα της Ελλάδας. Στη συνέχεια θα συμμετάσχει στη Βαλκανική Μαθηματική Ολυμπιάδα Νέων των μεγάλων (Λυκείου) που φέτος γίνεται στην Αθήνα.

Η γοητεία των μαθηματικών
Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στα μαθηματικά; Υπήρχε κάτι συγκεκριμένο;
Από μικρό μου άρεσαν τα μαθηματικά πάρα πολύ. Αλλά για να ασχοληθώ με τους διαγωνισμούς, το έναυσμα ήταν ο καθηγητής μου στο Γυμνάσιο ο κ. Δεμιρτζόγλου. Εκείνος μας έκανε όλους μαθήματα για τον πρώτο διαγωνισμό, τον «Θαλή» και μετά επειδή ήθελα να συνεχίσω, μου έκανε μαθήματα μέχρι τον «Αρχιμήδη» κάθε μέρα. Αργότερα άρχισε να μου δίνει βιβλία να διαβάζω μόνος μου.
Πολλοί λένε ότι στα μαθηματικά υπάρχει κάποιο μυστικό, κάποια γοητεία. Εσύ πώς το βλέπεις, υπάρχει κάτι τέτοιο;
Ναι. Όταν λύνεις ένα πρόβλημα!
Τι είναι αυτό που σε γοητεύει;
Νομίζω ότι  είναι η ικανοποίηση, του να λύνεις ένα πρόβλημα. Η ικανοποίηση να λύνεις με ωραίο τρόπο ένα πρόβλημα. Με έναν έξυπνο τρόπο. Αυτό νομίζω πως είναι το σπουδαιότερο.
Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί τρόποι να λύσεις ένα πρόβλημα, ή τουλάχιστον δύο. Και επιλέγεις κάποιο απ’ αυτούς τους τρόπους;
Το λύνεις με ό,τι σου βγει εκείνη την ώρα. Αλλά αν το λύσεις με έναν έξυπνο τρόπο, παίρνεις μεγαλύτερη ικανοποίηση. Στην Βαλκανική Ολυμπιάδα που είχα πάει, μια λύσει που έδωσα σε ένα γεωμετρικό πρόβλημα, άρεσε στον αρχηγό της ομάδας. Κάποιες φορές δίνουν ειδικά βραβεία για την πιο έξυπνη λύση. Αλλά πέρυσι δεν έδωσαν.
Με τα άλλα μαθήματα πως τα πας;
Και στα άλλα μαθήματα είμαι καλός, βγάζω 20.
Αν ιεραρχούσες τα μαθήματα,  μετά τα μαθηματικά ποιο θα σου άρεσε περισσότερο;
Πάντα τα μαθηματικά, και έχω μια κλίση προς την Φυσική και τη Χημεία αλλά δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο.
Σκέφτεσαι να ακολουθήσεις κάποιον μαθηματικό κλάδο στη συνέχεια; Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις;
Θέλω περισσότερο να συνδυάσω μαθηματικά και πληροφορική. Και τα δύο μου αρέσουν και κυρίως γιατί η πληροφορική έχει πολλά μαθηματικά και μάλιστα απ’ αυτά που μ’ αρέσουν. Είναι πιο εφαρμοσμένη η πληροφορική, ποιο εύκολα βρίσκεις δουλειά.
Το συνδυάζεις καθαρά για ζήτημα δουλειάς;
Μεγάλο μέρος της πληροφορικής αποτελείται από μαθηματικά. Είναι η θεωρητική πληροφορική. Εκεί μου αρέσει περισσότερο και θέλω ν’ ασχοληθώ με την έρευνα σ’ αυτόν τον τομέα.
Άλλα ενδιαφέροντα; Διάβασμα, μουσική κτλ.;
Μ’ αρέσει πολύ η μουσική και παίζω αρκετά όργανα όπως κιθάρα, αρμόνιο και μ’ αρέσει ο κινηματογράφος.
Με το ίντερνετ ασχολείσαι καθόλου;
Ασχολούμαι αλλά το χρησιμοποιώ κυρίως για τα μαθηματικά, ψάχνω υλικό σε διάφορες σελίδες που έχουν μαθηματικά που μ’ ενδιαφέρουν ή μιλάω με άλλα άτομα από την Ελλάδα που ασχολούνται με τα μαθηματικά.

Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν βοηθάει!
Να ρωτήσω κάτι άλλο. Πώς βλέπεις το σημερινό σχολείο; Πιστεύεις ότι βοηθάει σ’ αυτό με το οποίο ασχολείσαι;
Το εκπαιδευτικό σύστημα, νομίζω πως όχι. Αν υπάρξει κάποιος καθηγητής, όπως ο δικός μου, να σε παροτρύνει να το κάνεις αυτό, τότε μόνο γίνεται. Πιστεύω ότι είμαι τυχερός που βρέθηκε ο συγκεκριμένος καθηγητής, ο κ. Δεμιρτζόγλου και με έσπρωξε να το κάνω αυτό και ασχολήθηκε πάρα πολύ μαζί μου. Ειδάλλως το εκπαιδευτικό σύστημα δεν βοηθάει. Και τις περισσότερες φορές, αν και τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί αυτό το φαινόμενο, τα παιδιά που διακρίνονται στις Μαθηματικές Ολυμπιάδες, τα περισσότερα είναι από ιδιωτικά σχολεία και όχι δημόσια.
Ιδιωτικά σχολεία… Γιατί προφανώς εκεί τους ωθούν να συμμετάσχουν;
Ναι, τους βοηθάνε, γιατί αυτά τα σχολεία θέλουν να προβληθούν. Ξέρω ότι ένα ιδιωτικό σχολείο στη Θεσσαλονίκη έχει μια καθηγήτρια που τους κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, εκτός σχολείου. Αυτά τα μαθηματικά που δίνουμε, είναι διαφορετικά από αυτά που κάνουμε στο σχολείο, δεν έχουν καμιά σχέση.
Τι ακριβώς είναι για να καταλάβουμε κι εμείς;
Στον «Θαλή» και στον «Ευκλείδη», στους δύο πρώτους διαγωνισμούς, είναι της σχολικής ύλης. Αλλά από εκεί και πέρα, η ύλη είναι περισσότερο διευρυμένη. Δεν υπάρχει κάποια επίσημη ύλη, αλλά όσο βλέπεις τα θέματα των Ολυμπιάδων, γνωρίζεις προς τα πού πρέπει να πας. Δεν είναι βέβαια αναπτυγμένα μαθηματικά όπως στα Πανεπιστήμια, αλλά και πάλι δεν είναι τα γνωστά μαθηματικά, είναι κάτι ενδιάμεσα. Για παράδειγμα στην Άλγεβρα, δεν κάνεις παραγωγούς και ολοκληρώματα όπως στην Τρίτη Λυκείου και στο Πανεπιστήμιο. Έχει άλλα πράγματα. Όπως είναι τα διακριτά μαθηματικά, τα οποία είναι περισσότερο μαθηματικά σκέψης, δεν θέλει ταυτότητες, θεωρήματα κτλ. Για παράδειγμα, στην Ολυμπιάδα μας έβαλαν ένα πρόβλημα, που εντάσσεται στην Θεωρία Παιγνίων. Παίζεις ένα παιχνίδι και λες αν υπάρχει κάποια στρατηγική νίκη. Πόσες φορές θα παίξει ο κάθε παίκτης για παράδειγμα.

Τα μαθηματικά είναι τρόπος σκέψης
Αυτό που λέμε πολλοί για τα μαθηματικά, ότι δεν θα μας φανούν και τόσο χρήσιμα στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας, πώς το σχολιάζεις;
Αυτά που κάνουμε στο σχολείο, δεν θα μας χρειαστούν στην καθημερινότητα. Αλλά πρέπει να γίνονται γιατί σε βάζουν σε έναν τρόπο σκέψης. Και αυτός ο τρόπος σκέψης είναι που σε βοηθάει στην καθημερινότητα. Και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική και η γεωμετρία. Αλλά όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι με τον μαθηματικό τρόπο, μετά στην καθημερινότητά σου το βγάζεις αυτό. Σκέφτεσαι πιο έξυπνα! Τα μαθηματικά πριν από την Τρίτη Λυκείου σε προετοιμάζουν για την Τρίτη Λυκείου και για το Πανεπιστήμιο και σε βάζουν σ’ αυτόν τον τρόπο σκέψης που είναι πολύ σημαντικός. Και είναι λάθος που στο σχολείο έχουν κάνει μια μεθοδολογία και δίνουν μόνο αυτή. Δεν σκέφτεσαι τόσο πολύ, αλλά ξέρεις πώς να το κάνεις. Αλλά αυτό νομίζω ότι είναι λάθος. Γιατί καλύτερα είναι να σκέφτεσαι, παρά να υπάρχει ένας τρόπος και να κάνεις τον ίδιο.
Που μπορεί να σημαίνει ότι γι’ αυτό το σύνολο των μαθητών δεν αγαπάει τα μαθηματικά;
Ναι, ίσως κι αυτό να συμβαίνει.
Παρέμβαση μητέρας. Όπως μας έλεγε ο καθηγητής του που τον ανέλαβε, ο κ. Χρήστος Δεμιρτζόγλου, δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εδώ. Μ’ ενδιαφέρει τα παιδιά να τα μάθω πώς πρέπει να σκέφτονται. Αυτό και τίποτα άλλο. Όταν ήταν 2^α Γυμνασίου έλεγε: Τώρα τον Δημήτρη δεν τον φοβάμαι, έχει αποκτήσει τον σωστό τρόπο σκέψης. Πρέπει δηλαδή να μάθεις να σκέφτεσαι στα μαθηματικά. Τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα, μόνο ένας τρόπος σκέψης. Και αυτό προσπαθούσε να κάνει σε όλα τα παιδιά. Βέβαια είναι δύσκολο αυτό να το κάνεις και γι’ αυτό κάποιοι θεώρησαν ότι είναι απαιτητικός καθηγητής και έκαναν παράπονα.
Γι’ αυτό ρωτάω, για το πόσο τελικά βοηθάει το σχολείο να αγαπήσει κάποιος τα μαθηματικά ή τουλάχιστον να βοηθηθεί από το όλο σύστημα, ώστε να καταλάβει τα μαθηματικά.
Παρέμβαση πατέρα. Εξαρτάται πάντα και από τον δάσκαλο. Είναι ο τρόπος που θα το διδάξεις. Να το κάνεις με παιχνίδι, όπως ξεκίνησα εγώ με τα παιδιά μου. Να παίζουν με τους αριθμούς, να τους αγαπήσουν. Έτσι και τους αγαπήσουν από την αρχή και συνεχίσουν ώστε να μην έχουν κενά, θα είναι καλύτερα. Είναι σαν σκάλα, σαν μια αλυσίδα. Αν κοπεί αυτή τη αλυσίδα, μπλοκάρει μετά και στρέφει τη σκέψη του αλλού.
Δημήτρης. Βασικά τώρα στο Λύκειο, με το σύστημα του Νέου Λυκείου, που είναι πολύ πιεστικό και πρέπει να βγάλεις την ύλη πολύ γρήγορα, δεν βοηθάει. Πρέπει να προχωράς αργά και σταθερά στα μαθηματικά. Δηλαδή αν κάποιος μαθητής μείνει πίσω, όπως είπε και ο πατέρας μου, θα πέσει η σκάλα αν δεν υπάρχει κάποιο σκαλί. Και το πιο σημαντικό ρόλο έχει ο καθηγητής. Αν ο καθηγητής δεν σε βοηθήσει, δεν γίνεται.

Πανεπιστήμιο στο εξωτερικό
Πώς βλέπεις το μέλλον σου; Τι σκέφτεσαι γι’ αυτό;
Πέρα από το Πανεπιστήμιο δεν σκέφτομαι ακόμα, δεν ξέρω τι θα κάνω. Στο Πανεπιστήμιο μόνο σκέφτομαι. Ότι θέλω να πάω πληροφορική και μαθηματικά. Και προτιμώ να πάω στο εξωτερικό.
Για ποιο λόγο βλέπεις εξωτερικό;
Γιατί τα ελληνικά Πανεπιστήμια νομίζω… θέλω να στοχεύσω σε ένα μεγάλο Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Τα ελληνικά Πανεπιστήμια, κάποια είναι καλά, αλλά τώρα τελευταία υπάρχουν πολλά προβλήματα στο σύστημα Για παράδειγμα τώρα με την κατάληψη στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου. Πολλές φορές κάνουν καταλήψεις. Αν θα πήγαινα στην Ελλάδα, αυτό που συνδυάζει πληροφορική - μαθηματικά είναι το Πολυτεχνείο. Η Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Το μόνο που με ενδιαφέρει στην Ελλάδα είναι αυτό. Αλλά στο Πολυτεχνείο γίνονται συνέχεια καταλήψεις. Ξέρω κάποιον που έχασε ένα εξάμηνο εξαιτίας των καταλήψεων. Ενώ στο εξωτερικό είναι διαφορετικά. Αλλά και στο εξωτερικό έχει ακόμα περισσότερες ευκαιρίες για μετά, για εργασία, για έρευνα, το πεδίο είναι περισσότερο ανοικτό.
Έχεις κάνει κάποιο τεστ IQ;
Έχω κάνει μόνο μέσω του ίντερνετ. Με έβγαλε στο 1% (σ.σ. των πιο έξυπνων ανθρώπων), αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτά τα τεστ μέσω ίντερνετ, δεν είναι και τόσο αξιόπιστα. Υπάρχει η MENSA, ένας οργανισμός που πηγαίνει όποιος θέλει εκεί και κάνει τεστ IQ.
Παρέμβαση πατέρα: Θεωρώ ότι η επιλογή του Δημήτρη στην Μαθηματική Ολυμπιάδα είναι σημαντική, γιατί είναι στην πρώτη Λυκείου και είναι ήδη στους 6 καλύτερους στην Ελλάδα, χωρίς καμία απολύτως βοήθεια από κανέναν καθηγητή. Όλα τα κάνει μόνος του, μέσα από βιβλία που βρίσκει. Τα ελληνικά βιβλία είναι λίγα, ενώ υπάρχει πληθώρα ξενόγλωσσων βιβλίων.