 |
Νέες προσομοιώσεις υποδεικνύουν ότι το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου «άρπαξε» μία συστοιχία αστέρων από το γειτονικό Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, όταν συγκρούστηκαν 300 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Τα δύο Νέφη του Μαγγελάνου είναι δύο μικροί ανώμαλοι γαλαξίες μικρότεροι σε ηλικία από τον δικό μας, και είναι οι κοντινότεροι ορατοί με γυμνό μάτι από τη Γη. Το Μέγα Νέφος απέχει 168.000 έτη φωτός ενώ το Μικρό Νέφος 195.000 έτη φωτός από τη Γη.
Η ονομασία τους οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ορατά μόνο από το νότιο ημισφαίριο, και κατά την διάρκεια του πρώτου περίπλου της Γης, ο Μαγγελάνος τα παρατηρούσε συχνά στον ουρανό.
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν την γαλακτική «κλοπή» ενώ αναζητούσαν τα λεγόμενα MACHOs, αστρονομικά σώματα που ίσως μπορούν να εξηγήσουν την παρουσία σκοτεινής ενέργειας στην περιφέρεια των γαλαξιών. Η φύση αυτών των σωμάτων δεν έχει εξηγηθεί πλήρως και οι επιστήμονες επιστράτευσαν τη μέθοδο της βαρυτικής εστίασης για να τα παρατηρήσουν, μιας και η σκοτεινή ενέργεια δεν μπορεί να παρατηρηθεί με άμεσο τρόπο.
Η τεχνική της βαρυτικής εστίασης βασίζεται στο συμβάν κατά τη διάρκεια του οποίου ένα μεγάλο ουράνιο σώμα βρίσκεται ανάμεσα στη Γη και σε ένα πιο μακρινό σώμα. Το μεγάλο αυτό ενδιάμεσο σώμα κάμπτει και μεγεθύνει το ανακλώμενο φως από το μακρινό σώμα όπως ένα κάτοπτρο, και τα χαρακτηριστικά του προκύπτοντος φωτός παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για το σώμα που προκαλεί τη στρέβλωση.
Αν και οι παρατηρήσεις δεν κατέληξαν στον εντοπισμό σκοτεινής ενέργειας, οι αστρονόμοι παρατήρησαν ότι τα παρατηρηθέντα συμβάντα αναλογούσαν σε μεγαλύτερο αριθμό αστέρων από αυτά που είχαν υπολογίσει. Κατά αυτόν τον τρόπο οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ο επιπλέον αριθμός αστεριών ήταν εντέλει η συστοιχία που «έκλεψε» το Μέγα Νέφος.
«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ανακαλύψαμε ένα έγκλημα διαγαλαξιακών διαστάσεων», ανέφερε χαριτολογώντας ο Αβι Λεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής του Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν.
Η ερευνητική ομάδα συνεχίζει την αναζήτηση περαιτέρω αποδείξεων στη γέφυρα αερίων που ενώνει τα δύο νέφη.
