1. Χειρόγραφο Βόινιτς
Έχοντας πάρει την ονομασία του από τον Πολωνοαμερικανό παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς, στου οποίου την κατοχή πέρασε το 1912, το «Χειρόγραφο Βόινιτς» είναι ένα βιβλίο αποτελούμενο από 240 σελίδες γραμμένες σε εντελώς άγνωστη γλώσσα. Τις σελίδες του κοσμούν επίσης πολύχρωμα σχέδια παράξενων διαγραμμάτων, συμβάντων και φυτών που δεν μοιάζουν να ανήκουν σε κανένα από τα γνωστά καταγεγραμμένα είδη. Αυτές ακριβώς οι εικονογραφικές παραστάσεις, σε συνδυασμό με τη μη αποκρυπτογραφήσιμη γραφή του, είναι που έχουν διαμορφώσει τη φήμη του χειρογράφου. Ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος, ενώ σύμφωνα με έρευνες έχει υπολογιστεί ότι το χειρόγραφο χρονολογείται από την περίοδο μεταξύ 1404 και 1438 και περιέχει πληροφορίες αλχημιστικού περιεχομένου που άπτονται της βοτανικής, της αστρονομίας, της φυσικής ιστορίας, της κοσμολογίας και της φαρμακευτικής. Έχει χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο στον κόσμο.
2. Κώδικες Μπηλ
Πρόκειται για τρία κωδικοποιημένα κείμενα, τα οποία υποτίθεται ότι αποκαλύπτουν το σημείο όπου βρίσκεται θαμμένος ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς στην ιστορία των ΗΠΑ: τόνοι χρυσού, ασημιού και πολύτιμων κοσμημάτων. Ο θησαυρός είχε αρχικά περιέλθει στα χέρια ενός μυστηριώδους άντρας, ονόματι Τόμας Τζέφερσον, το 1818, ενόσω διεξήγαγε μεταλλευτικές έρευνες στο Κολοράντο. Από τα τρία κείμενα, μονάχα το δεύτερο έχουν καταφέρει να «σπάσουν» ειδικοί ερευνητές, αποκαλύπτοντας το όνομα της κομητείας στην οποία είναι θαμμένος ο θησαυρός (κομητεία του Μπέντφορντ). Τα στοιχεία, ωστόσο, για την ακριβή τοποθεσία του κατά πάσα πιθανότητα να περιέχονται σε ένα από τα άλλα δύο μη αποκρυπτογραφημένα κείμενα. Αμέτρητοι είναι μέχρι σήμερα οι κυνηγοί θησαυρών που «οργώνουν» παράνομα με ειδικό εξοπλισμό τις πλαγιές των λόφων της κομητείας του Μπέντφορντ.
3. Δίσκος της Φαιστού
Ανακαλυφθείς από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ το 1908 στη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη, ο δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό και περιέχει ακατανόητα σύμβολα που παραπέμπουν σε κάποια άγνωστη μορφή ιερογλυφικών, ενώ πιστεύεται πως κατασκευάστηκε κατά τη 2η χιλιετία π.Χ. Ειδικοί αρχαιολόγοι και άλλοι ερευνητές θεωρούν πως τα ιερογλυφικά ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με σύμβολα της Γραμμικής Α και Β, δηλαδή γραφές που χρησιμοποιούνταν άλλοτε στην αρχαία Κρήτη. Ας υπενθυμίσουμε πως η Γραμμική Α εξακολουθεί να παραμένει μη αποκρυπτογραφήσιμη.
4. Επιγραφή του Σάγκμπορο
Εκ πρώτης όψεως το Μνημείο του Ποιμένα στο Στάφορντσάιρ της Αγγλίας θα μπορούσε να εκληφθεί ως απλή αναπαραγωγή του περίφημου πίνακα του Πουσέν με τίτλο «Αρκάδες ποιμένες». Αν κοιτάξει όμως κανείς πιο προσεκτικά θα αντιληφθεί την εξής περίεργη ακολουθία γραμμάτων: DOUOSVAVVM, ένας κώδικας που κανείς δεν έχει καταφέρει να αποκωδικοποιήσει εδώ και 250 χρόνια. Παρ’ όλο που η ταυτότητα του ανθρώπου που σμίλεψε την επιγραφή παραμένει άγνωστη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο εν λόγω κώδικας θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό κωδικοποιημένο μήνυμα του Τάγματος των Ναϊτών σχετικά με την τοποθεσία του Ιερού Δισκοπότηρου. Πολλά λαμπρά μυαλά του παρελθόντος, όπως οι Κάρολος Ντίκενς και Κάρολος Δαρβίνος, επιχείρησαν να σπάσουν τον κώδικα, ανεπιτυχώς όμως.
5. Το Wow! σήμα από το εξώτερο διάστημα
Μια καλοκαιρινή νύχτα του 1977, ο Τζέρι Έμαν, εθελοντής ερευνητής του αμερικανικού προγράμματος ερευνών για εξωγήινη ζωή, ενδέχεται να έγινε ο πρώτος άνθρωπος παραλήπτης κωδικοποιημένου μηνύματος από εξωγήινο πολιτισμό. Ο Έμαν σάρωνε ραδιοκύματα από το βαθύ διάστημα, ελπίζοντας να «πιάσει» τυχαία κάποιο σήμα, όταν τα ηλεκτρονικά όργανα ελέγχου άρχισαν να «τρελαίνονται». Το σήμα διήρκεσε για 72 δευτερόλεπτα, διέθετε ιδιαίτερα μεγάλη ισχύ, ενώ η πηγή μετάδοσής του εντοπίστηκε στον αστερισμό του Τοξότη, 120 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Το σήμα πήρε το όνομά του από το επιφώνημα «Wow!» («Ουάου!»), το οποίο έγραψε ο Έμαν πάνω στο εκτυπωμένο αντίγραφο του σήματος. Έκτοτε, κάθε απόπειρα επανεντοπισμού του σήματος έχει πέσει στο κενό, δημιουργώντας μία αχλή μυστηρίου γύρω από την προέλευση και τη σημασία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου