Ο Γρίφος των δεκαπέντε!!!!!

  Την δεκαετία του 1870 αρκετά χρόνια προτού εμφανιστεί ο κύβος του Ρουμπικ ,ένα πολύ απλό ξύλινο πάζλ είχε κάνει την εμφάνιση του στην Αμερική και κατόπιν στην Ευρώπη και  ώθησε τον κόσμο να ασχολείται μανιωδώς μαζί του.


Λεγόταν 14-15  (fifteen puzzle)και δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα τετράγωνο  ξύλινο πλαίσιο  στο όποιο είχαν τοποθετηθεί υπό μορφή  μικρών ξύλινων κύβων όλοι οι αριθμοί  από το 1 μέχρι το 15 , στο ξύλινο πλαίσιο έμενε μια θέση κενή  .Η αρίθμηση αρχικά ήταν από την πρώτη γραμμή από το 1  μέχρι το 15 με την διαφορά ότι τα δυο τελευταία νούμερα ήταν τοποθετημένα αντίστροφα πρώτα το 15 και μετά το 14 .

Δείτε  το σχήμα :

  Το ζητούμενο ήταν χρησιμοποιώντας την κενή θέση  να βρεθεί η  κατάλληλη ακολουθία κινήσεων η οποία θα επανάφερε το 14 πριν το 15 στην σωστή του θέση.

 Ο Sam Loyd ο δημιουργός αυτού του παιχνιδιού έκανε περισσότερο  ελκυστική τη λύση του ,προσφέροντας 1000 δολάρια  ,σε οποίον  κατάφερνε να το λύσει, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή. Αυτό ήταν.... φρενίτιδα κατέλαβε τους πάντες .Υπήρξαν περιστατικά στα οποία   σερβιτόροι ξεχνούσαν να φέρνουν το φαγητό  στους πελάτες των εστιατόριων που εργάζονταν, υπάλληλοι γραφείων και καταστημάτων απορροφούνταν τόσο πολύ από το παιχνίδι που οι εργοδότες τους αναγκάστηκαν να τους το απαγορεύσουν. Ο μαθηματικός Siegmund Gunther   που εκείνη την εποχή ήταν βουλευτής στο Γερμανικό κοινοβούλιο θυμόταν τους γκριζομάλληδες συναδέλφους του βουλευτές να  σκύβουν προβληματισμένοι πάνω στα μικρά τετραγωνικά πλακίδια.

  Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς ο Sam Loyd δεν ρίσκαρε με το χρηματικό έπαθλο ούτε ένα δολάριο , διότι αποδείχτηκε από τους μαθηματικούς της εποχής ότι το πρόβλημα είναι αδύνατο. Στο συγκεκριμένο στιγμιότυπο του προβλήματος  υπάρχει μόνο μια παραφωνία όσο άφορα την σειρά των αριθμών το 14-15. Όταν υπάρχει περιττός αριθμός τέτοιων παραφωνιών
 το πρόβλημα είναι άλυτο ,αν είναι άρτιος αριθμός τότε υπάρχει η κατάλληλη ακολουθία κινήσεων  η οποία επαναφέρει τους αριθμούς στην σωστή σειρά.

   Ο ίδιος ο  Loyd όταν πήγε να κατοχυρώσει το πάζλ στο γραφείο ευρεσιτεχνιών συνάντησε αντίδραση από τους υπάλληλους εκεί ,καθώς του επεσήμαναν ότι αν δεν τους δώσει την λύση δεν μπορεί να το κατοχυρώσει. Αναγκάστηκε τότε να παραδεχτεί ότι ήταν αδύνατο.

Όταν έγινε γνωστή η μαθηματική εξήγηση  του προβλήματος  η μανία με το συγκεκριμένο  παιχνίδι κόπασε όμως ακόμα και σήμερα  εξακολουθούν να υπάρχουν παρεμφερή παιχνίδια.