Είναι τα μαθηματικά γένους αρσενικού;

Τα τελευταία χρόνια γνωρίζουμε ότι πράγματι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ του εγκεφάλου της γυναίκας και του άνδρα. Οι γυναίκες εμφανίζονται στις μελέτες να έχουν περισσότερες συνδέσεις μεταξύ τμημάτων του εγκεφάλου (νευρώνες) και να μπορούν να χρησιμοποιήσουν ταυτόχρονα περισσότερα τμήματα του κατά την εκτέλεση μιας εργασίας , ενώ οι άνδρες σκέφτονται και εργάζονται χρησιμοποιώντας πιο συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και πιο έντονα.

Μπορεί όμως αυτό να εξηγήσει για παράδειγμα γιατί οι άνδρες είναι πιο ικανοί στο να κατανοήσουν ένα τρισδιάστατο σχήμα , ενώ οι γυναίκες στο να κλίνουν ένα ρήμα; "Η Βιολογία μπορεί να δώσει εξηγήσεις. Αλλά οι βιολογικοί παράγοντες δεν παίζουν ρόλο αν δεν ενεργοποιηθούν από τις κοινωνικές  συνθήκες" αναφέρουν καθηγητές κοινωνιολογίας.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Είναι αλήθεια ότι τα κορίτσια μαθαίνουν να διαβάζουν πιο γρήγορα από τα συνομήλικα τους αγόρια και τα καταφέρνουν καλύτερα σε ότι σχετίζεται με τα γράμματα. Από την άλλη όμως τα αγόρια είναι καλύτερα σε παιχνίδια κατασκευών (τουβλάκια), αλλά και σε όσα χρειάζονται ικανότητες που αργότερα σχετίζονται με τις καλές επιδόσεις στα μαθηματικά. Το αποτέλεσμα είναι,  αυτό που ξεκινάει ως μια γενετικά προκαθορισμένη αντίληψη , στην συνέχεια και με την ενίσχυση  της οικογένειας , να καταλήγει να γίνει μαθησιακή συμπεριφορά πριν ακόμα τα παιδιά πάνε στο σχολείο.

Κατά τη διάρκεια της φοίτησης στην Πρωτοβάθμεια και Δευτεροβάθμεια εκπαίδευση τα πράγματα μάλλον χειροτερεύουν καθώς η επιλογή κλίσεων και η εξάσκηση ικανοτήτων των μαθητών γίνεται εμφανώς με την προκατάληψη του φύλλου. Δάσκαλοι και καθηγητές φαίνεται από ερευνητικά δεδομένα, να δίνουν λιγότερη προσοχή στα κορίτσια απ' ότι στα αγόρια όσον αφορά τα μαθήματα των θετικών κατευθύνσεων , καλώντας πιο συχνά τα αγόρια για την λύση ασκήσεων  και επαινώντας τα περισσότερο από τις συμμαθήτριές τους . Συντελεί βέβαια σε αυτό και το ότι τα κορίτσια θεωρούνται πιο εργατικά , ήσυχα και προσεκτικά μέσα στην τάξη , γεγονός που τελικά στρέφεται εναντίον τους , καθώς οι διδάσκοντες δίνουν περισσότερη σημασία στους πιο ανήσυχους , δηλαδή (συνήθως) τα αγόρια. Οι στερεότυποι ρόλοι ανδρών γυναικών ακόμα και μέσα στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία είναι εμφανείς, αφού στην Ελλάδα για παράδειγμα, άνδρες είναι το 74% των μαθηματικών και το 67% των φυσικών στα σχολεία , στερώντας από τα κορίτσια θηλυκά πρότυπα συμπεριφοράς στις θετικές επιστήμες.

Έτσι η επιλογή σχολών στην Τριτοβάθμεια εκπαίδευση είναι σχεδόν προδιαγεγραμένη, Οι φιλοσοφικές σχολές και άλλα τμήματα των θεωρητικών κατευθύνσεων θα καλυφθούν κατά 80% από κορίτσια , ενώ στις φυσικομαθηματικές και πολυτεχνικές σχολές δεν θα ξεπεράσουν κατά μέσο όρο το 30%.

Πολύ σημαντικό όμως πριν την εξαγωγή οποιονδήποτε συμπερασμάτων είναι ότι η "αρσενική" εικόνα αυτών των τμημάτων δεν αντικατροπτίζει ουσιαστικά το βαθμό επιτυχίας του κάθε φύλλου , αλλά το βαθμό συμμετοχής του. Μάλιστα σε σχολές που κυριαρχούν τα μαθηματικά και η φυσική τα κορίτσια καταγράφουν μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στα μαθήματα από τα αγόρια και είναι πιο καλές στην έρευνα.

Είναι πολλοί λοιπόν αυτοί που αξιολογούν και χαρακτηρίζουν τα μαθηματικά ως ανδρική υπόθεση. Γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικοί. Και φυσικά αναπαράγουν αυτήν την αντίληψη. Πρόκειται δηλαδή για μια κοινωνική κατασκευή που θα πρέπει όλοι μας σιγά σιγά να αρνηθούμε γιατί κινδυνεύουμε ο επόμενος "θηλυκός" Αϊνστάιν να υπολογίζει φόρους σε ένα δικηγορικό γραφείο  αντί να ερμηνεύει το σύμπαν.